ارائه الگوي بهينه استقرار ساختمان ها در مجتمع هاي مسكوني ويلايي در شهر رشت با رويكرد بهره گيري بهينه از انرژي خورشيد و باد

يكي از مسائل اساسي در طراحي مجتمع هاي مسكوني، شناخت نحوه استقرار صحيح واحدها است. بهره گيري بهينه از انرژي باد و تابش خورشيد از جمله عوامل مهمي هستند، كه در استقرار ساختمان ها در مجتمع هاي مسكوني بايد مورد توجه قرار گيرند. در اين مقاله به بررسي نحوه استقرار بهينه ساختمان ها شامل فاصله و جهت گيري واحدها در مجتمع هاي مسكوني شهر رشت پرداخته مي شود. در اين راستا سه نحوه استقرار ساختمان ها شامل استقرار روبروي هم، شطرنجي و با چرخش 10 درجه، با بهره گيري از شبيه سازي با نرم افزار ديزاين بيلدر، از نظر ميزان بهره گيري از تابش و تهويه و تاثير آن بر بار سرمايش گرمايش مورد مقايسه قرار مي گيرند. در مرحله بعد بر اساس تجزيه و تحليل نتايج و اطلاعات به دست آمده از شبيه سازي هاي انجام شده، الگوي بهينه استقرار ساختمان ها در مجتمع هاي مسكوني در شهر رشت استخراج مي شود. نتايج شبيه سازي انرژي نشان مي دهد كه قرارگيري شطرنجي به گونه اي كه ساختمان ها در خارج از منطقه سايه باد يكديگر قرار گيرند بهترين نتايج را از نظر تهويه دارد. بعلاوه به دليل افزايش فاصله رديف هاي ساختماني در اين نحوه استقرار، ميزان تابش دريافتي در كل واحدها نيز افزايش مي يابد.