امكان سنجي استفاده از تكنيك‌هاي متناسب طراحي شهري مشاركتي مبتني بر بستر و ظرفيت هاي اجتماعي - مكاني (نمونه‌ي موردي بازار نوغان شهر مشهد)

امروزه ضرورت مشاركت شهروندان در بهبود وضعيت شهرها بر كسي پوشيده نيست. اما در حوزه‌ي طراحي شهري اين ضرورت در بسياري از موارد ناديده گرفته شده و مطالبات مردم مغفول مانده است. علاوه بر اين در اغلب مطالعات انجام شده، استفاده از مشاركت شهروندان در فرآيند طراحي نتوانسته است نتايج چنداني را در عرصه‌ي كاربرد به همراه داشته باشد؛ چرا كه اين مورد غالباً بي توجه به امكان سنجي صحيح به منظور انتخاب بهينه‌ي ابزارهاي مشاركت مردمي صورت مي‌گيرد. بازار نوغان مشهد از قديمي‌ترين بازار‌هاي اين شهر است كه در طرح نوسازي و بهسازي بافت اطراف حرم امام رضا (ع) واقع شده است. با نگاهي به اين طرح مي‌توان دريافت كه نقش مردم به عنوان مخاطبان اصلي تصميم گيري به درستي تبيين نشده است. اين پژوهش با هدف كاربردي به دنبال كاربست شيوه ‌ها و فنون طراحي شهري مشاركتي مناسب در فرآيند ساماندهي عرصه‌‌هاي همگاني شهري است. از اين رو در بستري اجتماعي- مكاني، سعي در انتخاب بهينه‌ي ابزار‌هاي مناسب جهت مشاركت حداكثر مردمي دارد. روش مورد استفاده در اين پژوهش از نوع پيمايشي و با استفاده از ابزار پرسش نامه مي‌باشد و داده‌هاي مستخرج از پرسش نامه‌ها با استفاده از نرم افزارSPSS و روش‌هاي آماري تجزيه و تحليل گرديد. بر اساس نتايج به دست آمده از پرسش نامه با پايايي 0.76، ميزان حس جمعي افراد در محدوده‌ي بازار نوغان بالا است و تكنيك‌هاي مناسب جهت تعامل با آن‌ها، تكنيك‌هاي چاپي نظير بروشور، بهره گيري از افراد تسهيل‌گر اجتماعي، مصاحبه، پرسش ‌نامه، برگزاري جلسات براي تمامي گروه‌هاي سني و جنسي و كاربرد شبكه‌هاي اجتماعي براي گروه سني جوانان مي‌باشد