اولويت‌بندي ذي‌نفعان گردشگري مذهبي كلان‌شهر مشهد

گردشگري يكي از پررونق‌ترين فعاليت‌هاي اقتصادي جهان بوده و به‌قدري در توسعه اقتصادي و اجتماعي كشورها اهميت دارد كه اقتصاددانان آن را صادرات نامرئي نام نهاده‌اند. در اين ميان گردشگري مذهبي تحت عنوان زيارت در ميان همه اديان جهاني به‌ويژه دين مبين اسلام جايگاه خاصي را ايفا مي‌نمايد. در راستاي دستيابي به گردشگري مذهبي پايدار الزامي است كنشگران و ذي‌نفعان در آن موردتوجه قرار بگيرند. بر اين اساس هدف پژوهش حاضر، شناسايي ذينفعان كليدي حوزه گردشگري مذهبي كلان‌شهر مشهد و اولويت‌بندي آن تعيين گرديد. روش پژوهش توصيفيتحليلي و از نوع پيمايش است. با استفاده از روش‌هاي كمي و كيفي، گردآوري اطلاعات به دو صورت كتابخانه‌اي و ميداني (با استفاده از ابزار پرسشنامه) صورت پذيرفته است. به‌منظور تحليل داده‌ها براي اولويت‌بندي معيارها از روش AHPFuzzy استفاده‌شده است. بر اساس نتايج حاصل از پژوهش جامعه ميزبان (با وزن نرمال شده 0.191)، سازمان‌ها و نمادها (با وزن نرمال شده 0.184)، جامعه ميهمان (با وزن نرمال شده 0.179)، رقبا (با وزن نرمال شده 0.162)، عرضه‌كنندگان كالا و خدمات گردشگري (با وزن نرمال شده 0.152) و محققين و كارشناسان (با وزن نرمال شده 0.130) به ترتيب مهم‌ترين اهميت را دارا مي‌باشند.