مطالعه موردي پخش آلاينده‌ها با استفاده از داده‌هاي برج هواشناسي بوشهر

اين مقاله به پتانسيل آلايندگي در بوشهر به‌كمك مدل پخش گاوس پرداخته است. در اين پژوهش انحراف‌معيار قائم مدل به‌سبب نبود داده‌هاي سرعت اصطكاكي و طول مونيون-ابكوف، از روابط هاسكر-اسميت، ارتفاع خيزش پلوم از روش‌ بريگز و ارتفاع لايه آميخته از روش هيفتر به‌دست آمد. براي تعيين كلاس‌هاي پايداري، از داده‌هاي تابش خورشيدي و گراديان قائم دما و براي اجراي مدل، از داده‌هاي برج هواشناسي بوشهر در سال 2016 استفاده شده است.   نتايج حاصل از اجراي مدل نشان داد كه در موقعيت برج هواشناسي بوشهر در فصل زمستان، آلاينده‌هاي‌ فرضي از شمال به‌سوي جنوب برج پخش مي‌شود در حالي‌كه نحوه پخش آنها در تابستان از شمال‌غرب به جنوب‌شرق و همچنين از جنوب به‌سوي شمال است. اين تفاوت مي‌تواند به‌سبب قوي بودن نسيم دريا به خشكي در تابستان و ضعيف بودن آن در زمستان باشد. قسمتي از آلاينده فرضي نيز به‌دليل وجود مؤلفه جنوبي باد سالانه، به‌سوي شمال پخش مي‌شود. در فصل‌هاي بهار و پاييز نيز نحوه پخش آلاينده‌ها متفاوت است. در فصل بهار كه باد غالب در ارتفاع 100 متري برج هواشناسي بوشهر شمال‌غربي است، آلاينده‌ها بيشتر به‌سوي جنوب‌شرق پخش مي‌شوند در حالي‌كه در فصل پاييز فراواني باد شمالي بيشتر است و آلاينده‌هاي فرضي بيشتر به‌سوي جنوب پخش مي‌شوند. همچنين بررسي روش‌هاي برآورد ضرايب مدل گوس نشان داد كه روابط هاسكر-اسميت با در نظرگرفتن طول زبري سطح براي منابع نقطه‌اي كه فاقد داده‌هاي سرعت باد اصطكاكي و طول مونيون-ابكوف هستند، روش مناسبي است.