ارزيابي مدل‌هاي DRAINMOD، ENDRAIN و SWAP در تخمين نوسانات سطح ايستابي (مطالعه موردي: كشت و صنعت اميركبير، خوزستان)

وجود سطح ايستابي نزديك زمين، يكي از مشكلات مناطق خشك و نيمه‌خشك است. با توجه به تأثير اين پديده بر توليد محصولات كشاورزي، پايش نوسانات آن بر اثر آبياري و زهكشي اهميت مي‌يابد. پژوهش حاضر با هدف ارزيابي سه مدل ENDRAIN، DRAINMOD و SWAP در تخمين سطح ايستابي در مزارع نيشكر كشت و صنعت اميركبير واقع در استان خوزستان انجام شد. بدين‌منظور، داده‌هاي سطح ايستابي در يك واحد زراعي با وسعت 25 هكتار مورد استفاده قرار گرفت. نتايج شبيه‌سازي توسط مدل‌هاي مورد استفاده با استفاده از آماره‌هاي ميانگين جذر مربعات خطا (RMSE)، كارايي مدل (EF)، ضريب باقيمانده جرم (CRM) و ضريب تعيين (R2) با داده‌هاي برداشت شده از مزرعه مقايسه شد. نتايج نشان داد كه آماره‌‌هاي RMSE، EF، CRM و R2 براي مدل DRAINMOD در مرحله‌ صحت‌سنجي به‌ترتيب برابر 13.19 (سانتي‌متر)، 0.84، 0.008- و 0.85 بود. اين آماره‌ها براي مدل SWAP در مرحله صحت‌سنجي به‌ترتيب برابر 17.00 (سانتي‌متر)، 0.75، 0.020 و 0.82 به‌دست آمدند. آماره‌هاي مذكور براي مدل ENDRAIN نيز به‌ترتيب برابر با 28.10 (سانتي‌متر)، 2.80-، 0.603 و 0.91 تعيين شد. بنابراين، مدل DRAINMOD با توجه به ضريب تعيين بالاتر و خطاي كمتر به‌عنوان مدل مناسب‌تر براي پيش‌بيني سطح ايستابي در اين منطقه معرفي مي‌شود.