مولفه هاي اخلاقي در اقتدار قضايي با محوريت حقوق ايران

اقتدار قضايي موثرترين قدرتي است كه با اجراي قانون و ايجاد اعتماد در مردم آزادي، امنيت و آسايش آنها را فراهم مي كند. در هر برهه كه اقتدار قضايي پر رنگ بوده، به حكومت شكوه و به جامعه و ملت امنيت و آرامش هديه كرده است. يكي از بسترهاي نقش آفرين و تاثير گذار در تقويت اقتدار قضايي، كه مقداري هم در جامعه مغفول مانده است، مكارم اخلاقي در آحاد ملت است. زيرا كه ملكات نفساني انسان و تزكيه و تهذيب نفس در پرتو اخلاق شكل مي گيرد. با كمي تعمق در مي يابيم كه قانون و اخلاق پيوند ناگسستني و تنگاتنگ دارند از اين رو كانت برجسته دانشمند اخلاقي بعد از رنسانس در اروپا در دستور اخلاقي خود به مردم مي گويد: به گونه اي رفتار كنيد كه منش كار شما مبناي قانون گذاري جهاني باشد. در اعتبار اخلاق همين كافي كه يكي از شعارهاي محوري پيامبر اسلام (ع) اين بوده كه: تنها براي تكميل فضايل اخلاقي بر انگيخته شده ام. اگر فضايل اخلاقي در مردم تقويت شود آنچه در جامعه شاهد خواهيم بود شجاعت، امانتداري، رافت، مهرباني، خوش خلفي، صبر، وفاي به عهد و ... است. اينها و ساير صفات اخلاقي حسنه نقش ارزنده در اقتدار قضايي بازي خواهند كرد زيرا يكي از عوامل ارتكاب جرم كه نهايتا به اقتدار قضايي پيوند مي خورد رذايل اخلاقي است از قبيل زورگويي، دروغگويي، خيانت، طمع و ظلم.