عنوان مقاله :
سهمآورد ابن سينا در روانپزشكي
پديد آورندگان :
يارحسيني ، امير دانشگاه علوم پزشكي تهران - دانشكده پزشكي , اربابي ، محمد دانشگاه علوم پزشكي تهران - دانشكده پزشكي - گروه روانپزشكي
كليدواژه :
ابن سينا , روانپزشكي , روانشناسي , اختلالات روان
چكيده فارسي :
زمينه و هدف: شيخالرييس ابوعلي سينا پزشك و فيلسوف نام دارايراني، با وجود عمر نسبتاً كوتاه خود تأثيري شگرف بر تمام علوم در زمان خود و بعد از خود نهاد. به دليل كمبود مطالعاتي جامع در زمينه ديدگاههاي ابن سينا در عرصه بيماريهاي اعصاب و روان، بر آن شديم تا مطالعه حاضر را انجام دهيم.مواد و روشها: ما جهت بررسي ديدگاههاي ابن سينا در زمينه روانپزشكي به مرور جامع بانكهاي اطلاعاتي معتبر و كتب مختلف تاريخ پزشكي ايران پرداختيم. همچنين در تمام مجلدهاي كتاب قانون ابن سينا كنكاش و مطالعه صورت گرفت.يافتهها: ابن سينا اولين پزشكي بوده است كه مفهوم توهم و هذيان را بيان نموده است. وي همچنين به صورت مبسوطي بيماري عشق را شرح ميدهد كه در واقع اولين پزشكي است كه به نشانهها و علائم اختلال انطباقي اشاره ميكند. وي همچنين به اختلال ملانكولي و مانيا اشاره ميكند و مانيا را نوع عارضهدار و طول كشنده ملانكولي برميشمارد. در زمينه طب روان تني به ارتباط تنگاتنگ سيستم اعصاب مركزي با دستگاه هاظمه اشاره ميكند. در زمينه شخصيت آدمي به مزاجها چهارگانه منشأگرفته از طب يوناني شامل دموي، بلغمي، صفراوي، سودايي ميپردازد و اين مزاجها را با دقت نظر تشريح ميكند. نتيجهگيري: ابن سينا هم زمان به دو جنبه سلامت جسمي و رواني اهميت ميداد و معتقد بود اين دو جنبه سلامتي با هم در تعامل نزديكي هستند. وي در زمينه بيماريهاي روانپزشكي ديدگاهي جامع داشت و به جنبه هاي زيستي و اجتماعي بيمار توجه داشت.
عنوان نشريه :
تاريخ پزشكي