واكاوي فرايند نشانگي ابژه در توسعه درام مجموعه‌هاي تلويزيوني (مورد كاوي: مجموعه‌هاي خانۀ سبز و تئوري بيگ‌بنگ)

پژوهش پيش‌رو به تحليل فرايند نشانگي ابژه در مجموعه‌هاي تلويزيوني مي‌پردازد و با هدف شناخت ظرفيت نشانه شدن ابژه‌ها و نقشي كه در توسعۀ درام ايفاء مي‌كنند؛ مجموعه‌هاي تلويزيوني خانۀ سبز و تئوري بيگ‌‌بنگ را مورد خوانش قرار مي‌دهد. آثاري كه بخش عمدۀ روايت‌پردازي در آنها مبتني بر مكاني ثابت است و ساختارشان در طول قسمت‌ها، فصل‌ها و سال‌هاي متمادي با همان مكان پيشين گسترش مي‌يابد. روش تحقيق اين پژوهش از نوع كيفي ـ تحليل نشانه‌شناسي بوده و جامعۀ موردبررسي پژوهش نيز به‌صورت هدفمند از مجموعه‌هاي مكان‌محور تلويزيوني انتخاب شده است. همچنين ابزار گردآوري اطلاعات شامل فيش‌برداري از كتاب‌ها، مقالات و متني‌كردن نمونه‌هاي مشاهده‌اي است. با توجه به بررسي انجام شده مي‌توان گفت فرايند نشانگي ابژه در مجموعه‌هاي تلويزيوني، ظرفيتي را مي‌آفريند كه نشانه در محور طولي درام به‌صورت متناوب و دنباله‌دار امكان حضور، نقش‌آفريني و همنشيني با ساير عناصر درام را داشته باشد و در محور عرضي نيز موجبات همبستگي بيشتر نشانه‌ها و درام را رقم بزند. بهره‌گيري از اين فرايند در مجموعه‌هاي تلويزيوني، ذخيرۀ نشانه اي و قراردادي را ايجاد مي‌كند كه مجموعه‌‌ در طول قسمت‌هاي مختلف خود، به‌دفعات مي‌تواند از آن در راستاي توسعه درام و خلق موقعيت‌هاي نمايشي استفاده كند.