عوامل واگرايي و همگرايي اقتصادي مؤثر بر روابط ج. ا. ايران با تركيه

روابط ايران و تركيه، پس از انقلاب اسلامي ايران، تحت تأثير عواملي چون اسلام‏گرايي، رقابت ژئوپليتيكي، رقابت به‌منظور هژمون منطقه‏اي، اقتصادي و سياسي بوده است. هر دو كشور ايران و تركيه بر يكديگر تأثير دارند و امنيت ملي ج.ا. ايران از اين كشور مهم تأثيرپذير مي‎باشد. هدف از اين تحقيق شناخت تركيه و دست‎يابي به مؤلفه‌ها و شاخص‌هاي اقتصادي مؤثر بر روابط ج.ا. ايران با كشور تركيه و تعيين ميزان تأثير آن‌ها بر روي يكديگر مي‎باشد. در اين پژوهش‌، نوع تحقيق «كاربردي توسعه‌اي» و روش تحقيق «توصيفي‌، تحليلي» و سؤال اصلي تحقيق «مؤلفه‏ها و شاخص‏هاي واگرايي و همگرايي اقتصادي مؤثر بر روابط ج. ا. ايران با كشور تركيه كدام است؟» مي‏باشد. مدل مفهومي برگرفته از نظرات اساتيد با پرسش‏نامه طيف ليكرت خودساخته به آزمون خبرگان گذاشته شد، با ضريب آلفاي گرونباخ 0.9 و ضريب لاشه 0.8، پايايي و روايي آن تأييد گرديد. درنهايت با آزمون فريدمن، همبستگي و تحليل بارهاي عاملي، حوزه دفاعي امنيتي روابط با دو مؤلفه همگرايي و واگرايي اقتصادي و 12 شاخص به تأييد رسيد.