همبستگي بين پلي‌مورفيسم‌هاي عملكردي پروموتر ژن اينترلوكين -6 و سكته مغزي: تجزيه و تحليل در بين يك جمعيت ايراني

مقدمه: واريانت هاي توالي در ژن هايي كه درگير در سيستم التهاب هستند به خطر ابتلا به برخي از بيماري هاي قلبي -عروقي مانند سكته مغزي كمك مي كنند. اينترلوكين 6 يك سايتوكين پليوتروپ با بيماري هاي قلبي -عروقي مخصوصاً سكته مغزي در ارتباط است. به عبارت ديگر، ايسكميك مغزي و التهاب به شدت با هم ارتباط دارند. در مطالعه حاضر يك مطالعه همبستگي ژنتيكي روي دو پلي مورفيسم تك نوكلئوتيدي(IL6-572 , -174 G C) در يك جمعيت ايراني در استان خراسان انجام داديم. مواد و روش ها: فرضيه ما در اين مطالعه مورد -شاهدي بر روي بيماران سكته مغزي و كنترل هاي سالم كه براي سن، جنس و برخي عوامل خطر كلاسيك انطباق يافته بودند، آزمايش شد. اين پلي مورفيسم ها توسط روش Real Time Taq Man Probe و PCR-RFLP تشخيص داده شدند. يافته ها: پس از تعديل عوامل خطر مخدوش كننده، همبستگي بين زنان بيماري كه از سكته مغزي رنج مي برند و پلي مورفيسم IL6 572 G C و همچنين زيرگروه هموراژيك سكته مغزي وجود داشت. علاوه بر اين بين IL-6 -174 G C و سكته مغزي، بجز يكي از آلل ها در گروه مردان همبستگي وجود نداشت. نتيجه گيري: در نتيجه ژنوتيپ IL-6- 572 G C ممكن است يك عامل خطر ژنتيكي باشد كه خطر ابتلا به سكته مغزي در جمعيت مورد مطالعه را افزايش مي دهد. با اين وجود اين خيلي بحث برانگيز است كه آيا IL-6-174 G C يك ژن حساس براي سكته مغزي در اين جمعيت است. اين مورد نياز به تأييد در يك جمعيت بزرگ تر است.