پديده آنتياينزوليشن در مصرف انرژي ساختمان؛ مقايسه هشت اقليم آب و هوايي ايران

در سال‌هاي اخير سياست‌گذاري‌هاي كشور براي كاهش مصرف انرژي منجر به استفاده هر چه بيشتر از عايق‌ها در صنعت ساختمان شده و اين موضوع وقوع پديده آنتي‌اينزوليشن را در آتيه ساختمان محتمل‌تر مي‌سازد. پديده آنتي‌اينزوليشن، اثر معكوس عايق‌كاري در مصرف انرژي سرمايشي ساختمان است كه به‌عنوان فاكتور بسيار مهم و تاثيرگذار بر مصرف انرژي و آسايش ساكنين به شمار مي‌رود. مطالعات نشان مي‌دهد كه اين پديده در مورد ساختمان‌ها تاكنون آنچنان كه بايد مورد توجه قرار نگرفته است. بر اين اساس در اين مقاله براي رفع اين مشكل، نقطه دمايي وقوع پديده آنتي‌اينزوليشن در محدوده دمايي ۲۰ تا ۳۰درجه سانتي‌گراد براي ۸ اقليم آب و هوايي رسمي ايران با استفاده از شبيه‌سازي بارهاي حرارتي و برودتي ساختمان نمونه در نرم‌افزار انرژي‌پلاس بررسي و اندازه‌گيري شده است. در هر اقليم، عايق پلي‌استايرن در ۴ ضخامت براي هر ۳ روش عايق‌كاري داخلي، مياني و خارجي مورد بررسي قرار گرفته است. نتايج نشان مي‌دهد در ۶ اقليم پديده آنتي‌اينزوليشن رخ مي‌دهد. اقليم‌ها با آب و هواي معتدل و سرد برخلاف اقليم‌هاي بسيار گرم، مستعد وقوع اين پديده هستند. همچنين نتايج نشان مي‌دهد كه با افزايش ضخامت عايق، اين پديده در دماهاي پايين‌تري اتفاق مي‌افتد. علاوه بر اين، در روش عايق‌كاري خارجي، وقوع اين پديده به‌دليل استفاده از اينرسي حرارتي ساختمان، در دماهاي بالاتري نسبت به عايق‌كاري مياني و داخلي اتفاق مي‌افتد.