ارزيابي فراواني آنزيم‌هاي متالوبتالاكتاماز و كارباپنماز در ايزوله‌هاي كلينيكي سودوموناس آئروژينوزا

سابقه و هدف: به دليل افزايش شيوع مقاومت آنتي بيوتيكي نسبت به تركيبات بتالاكتام و كارباپنم‌ها شناسائي ايزوله هاي مولد آنزيم هاي بتالاكتاماز براي درمان به موقع چنين ايزوله هايي ضروري مي‌باشد. به همين منظور اين مطالعه با هدف تعيين شيوع ژن‌هاي متالوبتالاكتاماز و كارباپنماز( mbl و kpc) در ميان ايزوله‌هاي باليني سودوموناس آئروژينوزا انجام گرفت. مواد و روش‌ها: در اين مطالعه توصيفي - مقطعي تعداد 97 ايزوله‌ي باليني از بيماران بستري در بيمارستان‌هاي شهر همدان از آبان 1396تا ارديبهشت 1397 جمع‌آوري گرديد. پس از تاييد سويه‌هاي جدا شده به روش فنوتيپي و ژنوتيپي، بررسي حساسيت آنتي‌بيوتيكي ايزوله‌ها به روش ديسك ديفيوژن آگار، MIC ايمي‌پنم با روش Etest ، انجام تست Combination Disk Diffusion Test (CDDT) ، Modified Hodge Test (MHT) و شناسايي ژن‌هاي كارباپنماز به روش PCR انجام شد. يافته‌ها: نتايج حاصل از تجزيه و تحليل آماري نشان داد كه بيشترين ميزان مقاومت نسبت به آنتي‌بيوتيك سفوكسيتين 92 ايزوله (94.8%) و كمترين ميزان مقاومت نسبت به آنتي‌بيوتيك پيپراسيلين تازوباكتام 38 ايزوله (39.2%) بود. از ميان آنتي‌بيوتيك‌هاي كارباپنم، بيشترين ميزان مقاومت نسبت به ايمي‌پنم 48 ايزوله (49.4%) بود. از بين 49 (50.51%) ايزوله‌اي كه به آنتي‌بيوتيك‌هاي كارباپنم مقاوم بودند، 42 ايزوله (85.71%) MIC مقاوم ( 8 ميلي‌متر( نسبت به ايمي‌پنم داشتند، ‌26 ايزوله (53.06%) تست ديسك تركيبي IMP/EDTA (CDDT) و 25 ايزوله (51.02%) تستMHT مثبت داشتند. هم‌چنين نتايج PCR نشان داد كه بيشترين و كمترين حضور ژن در بين ايزوله‌ها مربوط به ژن IMP، 20 (40.8%) و ژن GIM، 6 ايزوله (12.24%) بود.نتيجه‌گيري: نتايج اين مطالعه نشان داد كه درصد بالايي از ايزوله‌هاي سودوموناس آئروژينوزا 49 (50.51%) بررسي شده نسبت به آنتي‌بيوتيك‌هاي كارباپنم مقاوم بودند و درصد بالائي از ايزوله‌هاي مقاوم به كارباپنم‌ها مولد ژن‌هاي بتالاكتامازي بودند.