ارزيابي نقش 2-اكسو 4-تيازوليدين-كربوكسيليك اسيد (OTC) بر كسب و بيان وابستگي به مورفين در موشهاي نژاد NMRI نر

سابقه و هدف: در طي وابستگي به مورفين غلظت آنتي اكسيدان هاي طبيعي كاهش مي يابد كه يكي از مهمترين آنها گلوتاتيون مي باشد، بنابراين استفاده از آنتي اكسيدان ها مي تواند اثرات ترك مورفين را كاهش دهد. لذا، هدف از مطالعه حاضر بررسي اثر دوزهاي مختلف 2اكسو4تيازوليدينكربوكسيليك اسيد (OTC = 2Oxo4ThiazolidineCarboxylic Acid) (فعال كننده آنزيم گلوتاتيون تراسفراز) بر بيان و كسب وابستگي فيزيكي توسط مورفين مي باشد. مواد و روش ها: در اين مطالعه تجربي از موشهاي كوچك آزمايشگاهي نر نژاد NMRI (2030 گرم) در 9 گروه 8تايي استفاده شد. موشها به روش مارشال به مورفين وابسته شدند. OTC در دوزهاي مختلف (mg/kg 20، 10، 5) در روزهاي القاء وابستگي (كسب) و يا روز تست (بيان) به حيوانات تزريق گرديد. با تجويز نالوكسان دو نشانه اصلي سندرم ترك (تعداد پرش و مدفوع) مورد بررسي قرار گرفتند. يافته ها: تجويز نالوكسان در موش هايي كه در روزهاي قبل مورفين دريافت كرده بودند باعث افزايش وزن مدفوع حيوانات (0/2 ±0/62 و 0/05 ±0/3 گرم به ترتيب در گروه مورفين و سالين) و تعداد پرش گرديد (15 ±46 و 0/2 ±1 در گروه مورفين و سالين: 0/01 p) تجويز OTC نسبت به گروه سالين تغيير معني داري در تعداد پرش و ميزان مدفوع نداشت. OTC در روزهاي القاء وابستگي سبب افزايش تعداد پرش و مقدار مدفوع (0/01 ±0/53 و 0/5 ±1/2، 0/04 ±1، 0/01 ± 0/62 به ترتيب دوزهاي mg/kg 5 ، 10 ، 20 و سالين:0/01 p;) و در روز تست باعث افزايش تعداد پرش گرديد (0/01 p). نتيجه گيري: نتايج مطالعه نشان داد كه تحريك گلوتاتيون ترانسفراز توسط OTC باعث تقويت كسب وابستگي فيزيكي به مورفين مي شود.