تأثير مدولاسيون فركانس‌هاي فضائي محركين بينائي بر پاسخ كورتكس بينائي در حالت نزديك بيني

سابقه و هدف: پاسخ كورتكس بينائي نسبت به فركانس هاي فضائي مختلف انتخابي بودهو عوامل مختلفي در پردازش فركانس هاي فضايي محركين بينايي در كورتكس نقش دارند. با توجه به نقش مدولاسيون فركانس هاي فضايي در تعيين مقادير مختلف نزديك بيني، اين مطالعه به منظور بررسي تأثير مدولاسيون فركانس هاي فضائي محرك بينائي بر پاسخ كورتكس بينائي در حالت نزديك بيني ساختگي توسط تصويربرداري تشديد مغناطيسي عملكردي انجام شد. مواد و روش ها: در اين مطالعه تحليلي بر روي 12 نفر داوطلب سالم (۵ مرد و ۷ زن) انجام شد، ميدان بينايي، اندازه مردمك اندازه گيري شد، تصويربرداري تشديد مغناطيسي با استفاده از دستگاه MRI فيليپس با شدت ميدان مغناطيسي 1/5 تسلا انجام شد. از آنجائي كه مدت زمان انجام هر آزمايش ۴ دقيقه (متشكل از ۸ بلوك ۳۰ ثانيه اي) بود، داده ها به كمك نرم افزار FSL پردازش گرديد. 2N2016021326538IRCT: يافته ها: بين حالت بدون عيب انكساري و حالت نزديك بيني ساختگي با عدسي 1.00+ ديوپتري طي فركانس فضائي مياني(0/005=p) و بالا(0/03=p) ارتباط معني داري وجود داشت. بين حالت بدون عيب انكساري و نزديك بيني ساختگي با عدسي 3.00+ ديوپتري در فركانس فضائي بالا (0/009=p) معني دار نبود. نتيجه گيري: نتايج اين مطالعه كاهش پاسخ كورتكس بينائي در مقادير مختلف نزديك بيني نسبت به حالت امتروپي را نشان مي دهد. علي رغم كاهش نامحسوس در مقادير مختلف نزديك بيني، نتايج حاصله دلالت بر موثر بودن نزديك بيني بر پاسخ كورتكس دارد.