شناسايي و سطح بندي عوامل موثر بر كاربرد آموزش الكترونيكي در دانشگاه علوم پزشكي شهيد صدوقي يزد

مقدمه: با توجه به اهميت بكارگيري از آموزش الكترونيكي در دانشگاه هاي علوم پزشكي، پژوهش حاضر با هدف شناسايي و سطح بندي عوامل موثر بر كاربرد آموزش الكترونيكي در دانشگاه علوم پزشكي شهيد صدوقي يزد بر اساس مدل سازي ساختاري تفسيري صورت گرفت. روش بررسي: روش پژوهش، مطالعه موردي و به منظور تجزيه و تحليل داده ها از تكنيك مدل سازي ساختاري تفسيري جهت سطح بندي عوامل و دسته بندي آنها استفاده شد. مشاركت كنندگان پژوهش را اعضاي هيات علمي دانشگاه علوم پزشكي شهيد صدوقي يزد تشكيل مي دادند كه از بين آنها 11 نفر به عنوان متخصص در حوزه آموزش پزشكي انتخاب شدند. ابزار گرد آوري داده ها، پرسشنامه محقق ساخته بود و روايي محتوايي آن توسط متخصصان آموزش پزشكي به تاييد رسيد. نتايج: نتايج پژوهش نشان داد كه 15 عامل، از جمله زير ساخت هاي فني، اهداف مدون و مشخص آموزشي، مشوق هاي آموزشي و پژوهشي، آگاهي و توانمندي اساتيد، ساختارهاي اجرايي آموزشي، مديريت نوآور و مديران حمايتگر به عنوان عوامل موثر بر كاربرد آموزش الكترونيكي در دانشگاه علوم پزشكي به حساب مي آيند. همچنين تحليل سطح بندي عوامل نشان داد كه اين مدل داراي 9 سطح است كه از عميقترين و تاثير گذارترين سطح به سطحي ترين و تاثير پذيرترين سطح عوامل موثر در اجراي يادگيري الكترونيكي در مدل نشان داده شده است. نتيجه گيري: از آنجائي كه نگرش نوآورانه، زيرساخت هاي فني، آيين نامه هاي آموزشي، ساختارهاي اجرايي آموزشي كه عمدتا در حوزه سياست گذاري است به عنوان عوامل زيربنائي در بكارگيري آموزش الكترونيكي نقش ايفا مي كنند، توصيه مي شود سياست گذاران و مديران دانشگاه هاي علوم پزشكي در تسهيل اين عوامل اقدام نمايند.