ساختار عاملي و ويژگي هاي روان سنجي نسخۀ ايراني مقياس شرم بيروني

مقدمه : شرم يكي از هيجان هاي خودآگاه خيلي مهم است كه نقش مهمي در بهزيستي رواني و آسيب پذيري نسبت به اختلالهاي رواني دارد. هم فقدان شرم و هم شرم خيلي زياد با آسيب شناسي رواني همراه است. شرم از دو مؤلفۀ اساسي شرم بيروني و شرم دروني تشكيل شده است. هدف: پژوهش حاضر به منظور تعيين ساختار عاملي و ويژگي هاي روانسجي مقياس شرم بيروني انجام شد تا ابزار مناسبي براي كاربرد در كار باليني و تحقيق، به متخصصان و محققان حوزه سلامت روان معرفي شود. روش: به منظور بررسي ويژگي هاي روانسنجي و تحليل ساختار عاملي اين مقياس، 210 نفر (103 پسر و 107 دختر) از دانشجويان دانشگاه علوم پزشكي شهيد بهشتي تهران به شيوه نمونه گيري در دسترس انتخاب شد. همچنين از آزمودني ها خواسته شد كه مقياس هاي شرم بيروني، شفقت به خود، عاطفۀ منفي و كمال گرايي را تكميل كنند. براي تحليل داده ها از نرم افزار ليزرل و SSPS18 استفاده شد. آلفاي كرونباخ، ضريب همبستگي و تحليل عاملي تأييدي محاسبه شد. يافته ها: نتايج تحليل عاملي تأييدي از ساختار 3 عاملي شرم بيروني در نمونۀ ايراني حمايت كرد (CFI=0/96, NFI=0/94, RMSEA=0/09). مقياس شرم بيروني همبستگي مثبت و معناداري بين كمال گرايي (0/17) و عاطفۀ منفي (0/51) و همبستگي منفي و معناداري با شفقت به خود (0/21) داشت. همچنين ضريب آلفاي كرونباخ براي كل مقياس و عامل هاي «احساس حقارت»، «احساس پوچي» و «شرم در مورد اشتباه كردن» به ترتيب 0/93، 0/92، 0/71 و 0/75 بدست آمد. نتيجه گيري: ساختار 3 عاملي شرم از ويژگيهاي روانسجي مطلوبي در جامعۀ دانشگاه بهشتي برخوردار است. شرم ارتباط مثبتي با نشانه هاي آسيب شناسي رواني دارد. مقياس شرم بيروني براي كاربرد در كار تحقيقي و كار باليني از ويژگي هاي روانسنجي مناسبي برخوردار است.