مقايسۀ كيفيت زندگي، شادكامي و عزت نفس دختران ناشنواي ورزشكار و غيرورزشكار شهر تهران

هدف: تحقيق حاضر با هدف مقايسۀ كيفيت زندگي، شادكامي و عزت نفس دختران ناشنواي ورزشكار و غيرورزشكار شهر تهران انجام گرفت. روش: نوع تحقيق، علي مقايسه اي و به روش ميداني است. جامعۀ آماري تحقيق را كليۀ دانش آموزان ناشنواي دختر مقطع متوسطۀ شهر تهران تشكيل مي دادند. نمونۀ تحقيق شامل 51 دانش آموز ناشنواي ورزشكار و 52 دانش آموز ناشنواي غيرورزشكار بود كه با استفاده از نمونه گيري تصادفي چند مرحله اي از مدارس شهر تهران انتخاب شدند. براي ابزار تحقيق از پرسش نامۀ ويژگي هاي فردي، پرسش نامۀ كيفيت زندگي، پرسش نامۀ شادكامي آكسفورد و پرسش نامۀ عزت نفس كوپراسميت استفاده شد. يافته ها: نتايج با استفاده از آزمون هاي كلموگروف اسميرنوف، t تك نمونه اي و t مستقل نشان داد كه بين كيفيت زندگي، شادكامي و عزت نفس دختران ناشنواي ورزشكار مقطع متوسطۀ شهر تهران با دختران ناشنواي غيرورزشكار مقطع متوسطۀ شهر تهران تفاوت معني داري وجود دارد. نتيجه گيري:اين مطالعه نشان داد كه ميانگين نمره هاي كيفيت زندگي، شادكامي و عزت نفس دختران ناشنوايي كه ورزشكار هستند، در مقايسه با دختران ناشنواي غير ورزشكار بيشتر است و اين امر بيانگر تأثير ورزش و فعاليت هاي بدني منظم در كيفيت زندگي، شادكامي و عزت نفس دختران ناشنوا است. بنابراين انجام ورزش مستمر براي اين دانش آموزان توصيه مي شود.