اثربخشي آموزش مبتني بر بازي بر ميزان يادگيري و انگيزۀ دانش‌آموزان در زبان عربي

تدريس زبان عربي از طريق بازي، يكي از بهترين راه ها براي افزايش انگيزه و يادگيري دانش آموزان است. هدف اصلي اين مقاله، بررسي تأثير بازي هاي آموزشي عربي بر يادگيري و انگيزۀ دروني و بيروني دانش آموزان مدارس دخترانۀ شهرستان ساوه است كه با روش نيمه آزمايشي از نوع پيش آزمون ـ پس آزمون با گروه گواه انجام شد. جامعۀ آماري شامل دانش آموزان پايۀ هفتم دو مدرسه در شهرستان ساوه به تعداد 210 نفر بود كه به صورت تصادفي، 30 نفر در گروه آزمايش و 30 نفر در گروه گواه قرار گرفتند. ابزار گردآوري داده ها شامل پرسش نامۀ اصلاح شدۀ انگيزش تحصيلي هارتر (1981) و پرسش هاي استاندارد محقق ساخته بود. آموزش مبتني بر بازي در 4 جلسۀ 30 دقيقه اي انجام شد. بازي ها به صورت الكترونيكي و محقق ساخته و براي دستيابي به اهداف آموزشي ترجمه اي برخي دروس عربي هفتم طراحي شده بودند. ارزيابي علمي به كمك دو آزمون همتا به صورت كمّي انجام شد. متغير انگيزه با استفاده از پرسش نامۀ اصلاح شدۀ هارتر به روش ليكرت محاسبه شد. داده هاي به دست آمده با روش t گروه هاي مستقل در نرم افزار اس.پي.اس.اس. تجزيه و تحليل شدند. نتايج حاصل نشان داد كه تدريس زبان عربي از طريق بازي بر يادگيري و انگيزۀ دانش آموزان تأثير معناداري ندارد.