عوامل پيشران بهره‌وري كل عوامل توليد در صنايع توليدي ايران

هدف اين مقاله«شناسايي عوامل پيشران بهره وري كل عوامل توليد در صنايع توليدي ايران »است. بدين منظور بهره وري كل عوامل توليد 21 صنعت توليدي به چهار عامل پيشرفت تكنولوژيكي، كارايي فني، كارايي تخصيصي و اثرات مقياس بر مبناي روش حسابداري رشد جديد در دوره 1379-90 تجزيه شده است. يافته ها نشان مي دهد كشش توليدي نيروي كار و سرمايه به ترتيب 0/57 و 0/13 بوده و بازدهي نسبت به مقياس، كمتر از واحد است. محاسبات گوياي اين است كه فقط 8 صنعت از 21 صنعت، رشد بهره وري را تجربه كرده اند. در اين ميان، صنايع الكترونيكي و ارتباطاتي، پزشكي و اپتيكي و كاغذ بيشترين رشد بهره وري را داشته اند. بيشترين پيشرفت فني در صنايع شيميايي، كاني غيرفلزي، فلزات اساسي و وسايل نقليه موتوري، تريلر و نيمه تريلر با نرخ رشد متوسط 11 درصد و كمترين رشد متعلق به صنعت پوشاك با نرخ رشد متوسط 7 درصد بوده است. اگرچه پيشرفت تكنولوژيكي (به عنوان عامل پيشران) سبب بهبود وضعيت بهره وري كل شده است؛ اما تغييرات كارايي فني، اثرات مقياس و كارايي تخصيصي اثرات آن را خنثي كرده اند.