تأثير ادوار سياسي بر طرح‌هاي عمراني: مطالعه موردي استان‌هاي ايران

طرح هاي عمراني از ملزومات اساسي رشد و توسعه پايدار به شمار مي آيند. روال ناكارآمد تصويب و اجراي طرح هاي عمراني، بدون تناسب با ظرفيت هاي مالي و اجرايي، حجم عظيمي از پروژه هاي ناتمام و بعضاً متوقف را بر اقتصاد ملي تحميل كرده است. هدف اصلي مقاله حاضر پاسخ به اين سوال است كه آيا ادوار سياسي بر روند تصويب و اجراي طرح هاي عمراني استاني تأثيرگذار است يا نه؟ براي پاسخ به سوال مورد نظر، مقاله پيش رو، دو فرضيه را مد نظر قرار داده است. فرضيه اول، ادوار سياسي بر سرنوشت طرح هاي عمراني تأثيرگذار است و فرضيه دوم، ميزان اثرگذاري ادوار سياسي بر روند تصويب و اجراي طرح هاي عمراني در سال قبل از وقوع سيكل سياسي (انتخابات) بزرگ تر است. ازاين رو، جهت برآورد مدل و آزمون فرضيه تحقيق از روش داده هاي تابلويي پويا و تخمين زننده گشتاور تعميم يافته طي سال هاي 1393-1376 استفاده شده است. نتايج حاصل از آزمون دو فرضيه حاكي از آن است كه، سيكل سياسي مجلس و رياست جمهوري ارتباط مثبت و معناداري با اعتبارات عمراني دارد و سيكل سياسي رياست جمهوري تأثير بيشتري بر اعتبارات عمراني دارد به اين معنا كه اثرگذاري ادوار سياسي رياست جمهوري بر روند تصويب و اجراي طرح هاي عمراني در سال قبل از وقوع سيكل سياسي بزرگ تر است. در اين راستا، براي از بين بردن اثر سيكل سياسي دولت و نمايندگان مجلس بر طرح هاي عمراني، تعيين مرجعي كه از صلاحيت كارشناسي لازم و همچنين استقلال و قدرت نظارتي كافي بر مطالعات توجيهي طرح ها برخوردار است، پيشنهاد مي شود. زيرا، مرجع يادشده به صورت بي طرف طرح ها را تنها براساس مطالعات توجيهي - فني و نياز منطقه به تصويب مي رساند و از تصويب طرح هاي عمراني براساس ملاحظات سياسي دولت و نمايندگان مجلس جلوگيري مي كند.