روش‌هاي نانوفناورانه براي افزايش فراهمي زيستي كوركومين: يك مطالعه مروري

مقدمه: زردچوبه گياهي از خانواده زنجبيل است كه در مناطق گرمسيري كشت مي شود. ريزوم زردچوبه محتوي سه آنالوگ كوركومين، دمتوكسي كوركومين و بيس دمتوكسي كوركومين است كه كاركومينوئيد ناميده مي شوند. كوركومين داراي خواص درماني متعددي است؛ اما استفاده از آن به عنوان يك عامل درماني با محدوديت روبروست. كوركومين به خاطر هيدروفوب بودن و فراهمي زيستي پايين نمي تواند اثرات درماني مورد انتظار را بروز دهد. مواد و روش ها: با استفاده از كليدواژه هاي معتبر و جستجو در پايگاه هاي SID، Google scholar و PubMed مقالات معتبر انتخاب شدند و از آن ها جهت معرفي روش هاي نانوفناورانه براي افزايش فراهمي زيستي خوراكي كوركومين استفاده شد. نتايج: افزايش فراهمي زيستي داروها يكي از اهداف فناوري نانو است. مواد نانومقياس به خاطر ويژگي هاي بي نظيري كه دارند، فراهمي زيستي داروها را افزايش مي دهند. فراهمي زيستي درصدي از دوز داروست كه به صورت فعال وارد گردش خون سيستميك مي گردد. در سال هاي اخير راهبردهاي مختلفي براي افزايش كارايي كوركومين صورت گرفته است. استفاده از كوركومين ليپوزومي، كمپلكس فسفوليپيدي كوركومين، نانوذرات كوركومين و آنالوگ هاي ساختاري كوركومين نمونه اي از اين روش ها مي باشند. نتيجه گيري: كوركومين خواص بيولوژيكي بسياري دارد. البته ناپايداري و حلاليت كم كوركومين يكي از محدوديت هاي آن است؛ بنابراين ارائه ي روش هايي كه بتواند حلاليت داروهاي كم محلول در آب را افزايش دهد و دارو را تا رسيدن به محل هدف محافظت كند سودمند است. فنّاوري نانو، روش هاي زيادي براي بهبود حلاليت و انتقال اين گونه داروها فراهم نموده است.