مقايسه آگاهي و نگرش زوجين نابارور گيرنده و غير‌گيرنده نسبت به روش‌هاي اهدايي كمك باروري در مركز ناباروري مشهد

زمينه و هدف: يكي از گام‌هاي مهم در شناخت مشكلات افراد ناباروري كه تنها راه درماني آن ها استفاده از روشهاي اهدايي كمك باروري است، بررسي آگاهي و نگرش آن‌ها پيرامون اين روش‌ها است. مطالعات اندكي در اين زمينه انجام شده است. اين مطالعه با هدف مقايسه آگاهي و نگرش زوج‌هاي نابارور گيرنده و غير‌گيرنده روش‌هاي اهدايي كمك باروري مركز ناباروري مشهد انجام گرديد. روش‌ها: پژوهش حاضر از نوع توصيفي تحليلي است كه بر روي 115 زوج نابارور مراجعه كننده به مركز ناباروري منتصريه مشهد به روش نمونه‌گيري در دسترس انجام شد. داده‌ها با استفاده از پرسشنامه‌هاي روا و پاياي سنجش آگاهي و نگرش نسبت به روش‌هاي اهدايي كمك باروري، جمع‌آوري و با استفاده از آزمون‌هاي آماري تحليل گرديد. نتايج: بين نگرش و آگاهي دو گروه گيرنده و غيرگيرنده نسبت به روش‌هاي اهدايي كمك باروري اختلاف معني‌داري وجود داشت (0.000=P)، به‌طوري‌كه زنان و مردان گيرنده نگرش مثبت‌تر و آگاهي بيشتري نسبت به اين روش‌ها داشتند. همچنين بين نگرش دو گروه نسبت به محرمانه ماندن فرآيند اهداء (0.015=P)، استفاده از تخمك اهدايي (0.002 =P)، جنين اهدايي (0.000=P)، رحم جايگزين (0.002 =P)، نگرش عمومي (0.001 =P)، اهميت فرزندآوري (0.01=P)، و وابستگي ژنتيك (0.017=P) اختلاف معني‌داري وجود داشت. نتيجه‌گيري: براساس يافته ها برغم اينكه گروه گيرنده در مقايسه با گروه غيرگيرنده آگاهي بيشتري نسبت به روش هاي اهدايي كمك باروري داشتند، اما برخلاف گروه غيرگيرنده نگرش آن‌ها تحت تاثير آگاهي آن ها نيست اين موضوع مي تواند با توجه به موقعيت خاص گروه گيرنده ناشي از عوامل متعددي از جمله باورهاي فرهنگي اجتماعي باشد. لذا مديريت اين عوامل در راستاي كاهش فشارهاي رواني ناشي از انتخاب اين روش‌‌ها در زوجين گيرنده بستر مناسبي را براي تصميم‌گيري منطقي در هر دو گروه فراهم مي‌سازد.