رژيم غذايي ماهي سارم دهان‌بزرگ در آب‌هاي ساحلي هرمزگان

اهداف: سارم دهان بزرگ در آب هاي خليج فارس حضور دارد و جزء تركيب صيد كشورهاي حاشيه خليج فارس است. عادت هاي غذايي ماهيان در درك زنجيره هاي غذايي بين آنها مهم است. هدف پژوهش حاضر بررسي رژيم غذايي ماهي سارم دهان بزرگ در آب هاي ساحلي استان هرمزگان بود. مواد و روش ها: در پژوهش تجربي حاضر ۴۲۲ عدد ماهي سارم دهان بزرگ از آب هاي ساحلي بندرعباس جمع آوري شد. طول كل و طول چنگالي محاسبه شدند. وزن با ترازوي ديجيتال اندازه گيري و در برگه مخصوص نمونه برداري ثبت شد. جداول و نمودار با نرم افزار Excel ۲۰۰۷ رسم، تجزيه و تحليل داده ها با آزمون هاي T پائولي، ضريب همبستگي پيرسون و نرم افزار SPSS ۲۰ صورت گرفت. يافته ها: كمترين طول چنگالي ۱۸سانتي متر، بيشترين طول چنگالي ۸۶سانتي متر و ميانگين طول چنگالي ۵۴/۲۸۲سانتي متر بود. با افزايش طول چنگالي، وزن ماهي با مدل نمايي افزايش يافت (r=0.0151; p 0.05). طول و وزن ماهي، همبستگي بالايي نشان دادند (r=0.98; p 0.05). بالاترين ميزان شاخص معدي بدني در آبان و كمترين ميزان آن در خرداد بود. شاخص خالي بودن معده ۶۲/۳۲ به دست آمد. ترجيح غذايي ماهيان، سخت پوستان و نرم تنان بودند. ماهي موتو، غذاي اصلي اين گونه و يال اسبي، ساردين پهلوطلايي، پنجزاري ماهيان، شورت ماهيان، گربه ماهي و گوازيم دم رشته اي، ساير شگ ماهيان و بزماهي غذاي تصادفي محسوب شدند. نتيجه گيري: اين ماهي باتوجه به شاخص خالي بودن معده، به نسبت كم خور محسوب مي شود. ماهيان، سخت پوستان و نرم تنان جزء رژيم غذايي و ماهي موتو غذاي اصلي آن است. ساير گونه هاي مصرف شده شامل يال اسبي، ساردين پهلوطلايي، پنجزاري ماهيان، شورت ماهيان، گربه ماهي و گوازيم دم رشته اي، ساير شگ ماهيان و بزماهي از غذاهاي تصادفي محسوب مي شوند.