بررسي تأثير استنشاق رايحه اسطوخودوس بر شاخص‌هاي هموديناميك در زمان خارج كردن شيت در بيماران پس از آنژيوگرافي قلبي

مقدمه: آنژيوگرافي يك روش دقيق و سودمند در تشخيص و درمان بيماري هاي عروق كرونر مي باشد. يكي از مراحل آنژيوگرافي خارج كردن شيت در اين بيماران است كه به دليل ماهيت تهاجمي آن مي تواند منجر به ايجاد اضطراب در بيماران گردد. اين امر مي تواند موجب تغيير در شاخص هاي هموديناميك بيماران (تعداد ضربان قلب، فشار خون و تعداد تنفس) گردد. هدف: اين مطالعه با هدف بررسي تأثير استنشاق رايحه اسطوخودوس بر شاخص هاي هموديناميك در زمان خارج كردن شيت در بيماران پس از آنژيوگرافي قلبي اجرا شد. مواد و روش ها: مطالعه حاضر يك مطالعه شبه تجربي است. 70 بيمار كانديد آنژيوگرافي مراجعه كننده در يكي از بيمارستان هاي نظامي شهر تهران در سال 13951394 به روش در دسترس انتخاب و به صورت تصادفي در دو گروه آزمون و كنترل قرار گرفتند. در گروه آزمون از عصاره اسطوخودوس و در گروه كنترل از دارونما به صورت استنشاقي استفاده شد. شاخص هاي هموديناميك بيماران قبل، حين، 10 دقيقه و 20 دقيقه پس از رايحه درماني اندازه گيري شد. تجزيه و تحليل داده ها با استفاده از آزمون هاي آماري كاي دو، آزمون دقيق فيشر و آزمون آنوا با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 21 انجام شد. يافته ها: ده دقيقه و بيست دقيقه بعد از مداخله ميانگين نمره تعداد تنفس (P 0/05) و فشار خون دياستوليك (P 0/05) در دو گروه مداخله و كنترل اختلاف معني داري داشتند؛ ولي تفاوت معني داري در تعداد ضربان قلب و فشار خون سيستوليك بين دو گروه مشاهده نشد (P 0/05). پس از مداخله اختلاف آماري معني داري از نظر شاخص هاي هموديناميك بين گروه هاي مداخله و كنترل وجود داشت (P 0/05). آزمون آناليز واريانس با تكرار مشاهدات نشان داد كه كليه شاخص هاي هموديناميك در گروه آزمون از مرحله قبل از مداخله تا 20 دقيقه پس از مداخله كاهش تدريجي داشت (0/0001 =P) در حالي كه در گروه كنترل تفاوت معني داري ايجاد نشد (P 0/05). بحث و نتيجه گيري: استفاده از عصاره اسطوخودوس به صورت استنشاقي در زمان خارج كردن شيت در بيماران پس از آنژيوگرافي مي تواند موجب كاهش شاخص هاي هموديناميك شود. انجام مطالعات بيشتر در اين زمينه توصيه مي شود.