بررسي تاثير ارزيابي‌هاي جامع سالمندي بر كيفيت زندگي افراد سالمند ناتوان مبتلا به سرطان

زمينه و هدف: هدف از اين مطالعه بررسي تاثير ارزيابي هاي جامع سالمندي بر كيفيت زندگي و طول عمر افراد سالمند ناتوان مبتلا به سرطان مي باشد. روش كار: اين مطالعه يك مطالعه مداخله اي بوده كه بر روي 70 بيمار مبتلا به سرطان انجام شد. افراد تحت مطالعه به صورت تصادفي در دو گروه مورد و كنترل تقسيم بندي شده، و تحت ارزيابي‌هاي جامع سالمندي ((Comprehensive Geriatric Assessment CGA قرار گرفتند. بر اساس نتايج حاصل از تست هاي فوق، مداخلات لازم در بيماران گروه مورد مطالعه انجام گرفت. در پايان ماه ششم مجدد ارزيابي CGA انجام گرفته شد و مقايسه تست هاي بين دو گروه انجام شد. يافته ها: ميانگين سني بيماران 2/4±1/67 سال بود. در اين مطالعه نشان داده شد كه مداخلات CGA تاثيري بر ميزان فعاليت هاي فيزيكي شامل تست‌هاي (Instrumental Activities of Daily Living) IADL و (Activities of Daily Living)ADL نداشته است، ولي در بهبود خلق افسردگي بيماران در تست GDS (Geriatric Depression Scale) تاثير قابل ملاحظه اي دارد. نتيجه گيري: در اين مطالعه مشخص شد كه مداخلات CGA در عملكرد زندگي بيماران سالمند مبتلا به سرطان موثر مي باشد.