بررسي مؤلفه‌هاي سرمايه اجتماعي در زنان سرپرست خانوار با استفاده از تحليل عاملي تاييدي

زمينه و هدف: هدف از اين مطالعه تعيين مؤلفه‌هاي سرمايه اجتماعي در زنان سرپرست خانوار با استفاده از تحليل عاملي تاييدي مي‌باشد. روش كار: اين مطالعه به صورت توصيفي تحليلي بر روي كليه زنان سرپرست خانوار مراجعه كننده به دو منطقه شهرداري تهران انجام شد. براي جمع‌آوري اطلاعات از پرسش‌نامه سرمايه اجتماعي بانك جهاني (SC-IQ) كه روايي و پايايي آن مورد تاييد قرار گرفته است، استفاده گرديد. براي تجزيه و تحليل داده ها از نرم افزارهاي SPSS و  AMOS (نسخه 22) جهت انجام تحليل عاملي تاييدي استفاده شد و آزمون‌ها با در نظر گرفتن خطا 5 درصدي انجام گرفت. يافته‌ها: از بين 300 زن سرپرست خانوار مورد بررسي، 181 (60/3%) نفر بي‌كار و ميانگين سن آن‌ها (9/5±) 40/6 سال بود. در ميان مولفه‌هاي سرمايه اجتماعي، مولفه مشاركت در كارهاي گروهي، ارتباط معني‌داري با تحصيلات زنان سرپرست خانوار نشان داد. درآمد، با تمام مولفه هاي سرمايه اجتماعي بجز توانمند‌سازي سياسي، ارتباط معني‌داري داشت و مولفه توانمند سازي سياسي، ارتباط معني‌داري را با هيچ يك از متغيرهاي دموگرافيك نشان نداد (0/05 p). نتيجه‌گيري: متغيرهاي درآمد و تحصيلات از جمله عناصر تأثيرگذار بر سرمايه اجتماعي زنان سرپرست خانوار شهر تهران بودند. از اين رو، با مهيا نمودن زمينه‌هاي ارتقاء اين شاخص‌ها به‌خصوص در زنان سرپرست خانوار به‌عنوان گروه آسيب‌پذير جامعه، باعث بالا رفتن سلامت جسمي، رواني و اجتماعي در اين زنان و در نهايت كم شدن بار منفي حاصل از اين گروه‌ها در جامعه باشيم.