هپاتيت B مزمن و حاملگي: چالش ها و فرصت ها

زمينه و هدف: هپاتيت B يكي از مشكلات عمده بهداشتي در جهان به ويژه كشورهاي در حال توسعه است. حدود 5 درصد زنان حامل اين بيماري بوده و عمده ترين روش انتقال از مادر به نوزاد با انتقال عمودي مي باشد. هدف از اين مطالعه فراهم نمودن اطلاعات براي مراقبين بهداشتي و آشنايي با دانش جديد با تمركز بر مسائل مرتبط و جنبه هاي مختلفي از بيماري هپاتيت B مزمن در زنان حامله و خواهان بارداري بود. روش كار: داده هاي اين مطالعه از مطالعات مختلف بانك هاي اطلاعاتيGoogle Scholar ، (Pubmed) Medline و Scopus همچنين سايت سازمان جهاني بهداشت (World Health Organization WHO) و مركز كنترل و پيشگيري از بيماري ها (Centers for Disease Control and PreventionCDC) جمع آوري شد. يك جستجوي جامع با كليدواژه هاي hepatitis B and pregnancy و hepatitis B in pregnancy انجام شد. استراتژي جستجو با استفاده از قابليت جستجوي پيشرفته صورت گرفت و كليه مقالات چاپ شده در طول 5 سال اخير (2010-15) كه به زبان انگليسي و داراي متن كامل بودند مورد بررسي قرار گرفتند. پس از بررسي اوليه و جستجو بر اساس ليست منابع در مجموع 43 مقاله وارد مطالعه شد. يافته ها: اين مقاله به جنبه هاي مختلفي از هپاتيت مزمن در بارداري پرداخته است؛ 1. هپاتيت بر ميزان باروري تاثير نداشته اما در موارد استفاده از لقاح آزمايشگاهي در افراد نابارور مبتلا، ميزان باروري پاييني گزارش شده است؛ 2. غربالگري و اقدامات پيشگيرانه از جمله ايمونوپروفيلاكسي و روش هاي جديد مصرف دارو و ايمونوگلوبولين براي پيشگري از انتقال عمودي در زنان باردار مورد توجه قرار گيرند؛ 3. درمان ضد ويروسي در زنان باردار بايد براساس پروتكل درماني انجام شود. در نهايت اين كه انجام سزارين در زنان مبتلا قابل توصيه نيست مگر قبل از شروع ليبركه البته نياز به بررسي هاي بيشتر وجود دارد. همپنين زنان مبتلا بايستي تشويق به شيردهي به نوزادان خود شوند. نتيجه گيري: حاملگي فرصت مناسب براي قطع انتقال هپاتيت B به خصوص در كشورهاي در حال توسعه مي باشد و در اين زمينه مي توان استراتژي هايي را به عنوان قدم مهم براي كاهش بار بيماري در نظر گرفت البته نياز به بررسي هاي بيشتر در اين زمينه وجود دارد.