بررسي كاركرد ها و جايگاه فرهنگي اساتيد در اجتماع علمي دانشگاه (مطالعه موردي اعضاي علمي دانشكده‌هاي علوم اجتماعي تهران)

The socio – cultural status of professors in the Scientific community of university

تحقيق حاضر با موضوع بررسي جايگاه اجتماعي فرهنگي اساتيد علوم اجتماعي شكل گرفته است. چارچوب نظري اين تحقيق بر اساس الگوي تئوريك و مفهومي پير بورديو در خصوص تعامل ساختار و عامليت (ميدان دانشگاه و اساتيد به عنوان كنش گران علمي) استوار است. در اين راستا، متغيرهاي جامعه شناختي مطرح در پژوهش، شامل تعامل علمي، سرمايه فرهنگي و نحوه توليد و انتشار آثار علمي و فضاي دانشگاه به عنوان سمبل اجتماع علمي استادان است. هدف تحقيق از نوع كاربردي و بر حسب ماهيت نيز مطالعه اي توصيفي- تحليلي است. جامعه آماري تحقيق شامل كليه اعضاي هيات علمي رشته علوم اجتماعي شاغل در دانشگاههاي دولتي شهر تهران است كه تعداد 151 نفر از آنها به روش تمام شماري انتخاب و مورد مطالعه قرار گرفتند. نتايج حاكي از آن است كه برخي از عرصه هاي فرهنگي موجود در جامعه ما صرفا ماهيتي علمي ندارد و فضاي اجتماعي موجود در دانشگاه همواره شرايط توليد علم را فراهم نمي كند؛ به طوري كه توليدات علمي و دستاوردهاي پژوهشي استادان دانشگاه در ايران بيشتر به صورت غير جمعي در قالب گروه هاي كوچك دو يا سه نفره تهيه و منتشر مي شود. با توجه به شواهد تجربي موجود، استنباط مي گردد كه در ايران، روابط و تعاملات اساتيد در فضاي فرهنگي و علمي در سطح خرد در وضعيت گذار تغيير شكل و ماهيت است.