بررسي اثر Zinc protoporphyrin به همراه راديوتراپي بر رشد ملانوما در موش‌هاي C57BL6

مقدمه: كاهش بيان ژن همواكسيژناز با عود كمتر و پاسخ بهتر بعضي سرطان‌ها با راديوتراپي همراه است. هدف از اين مطالعه، بررسي اثر Znpp (مهار كننده‌ي همواكسيژناز-1) به همراه راديوتراپي بر روي سلول‌هاي ملانوما در موش‌ها بود. روش‌ها: براي انجام اين مطالعه، تعداد 24 موش به طور تصادفي به چهار گروه تقسيم شدند. به همه‌ي موش‌ها در روز صفر مطالعه، سلول ملانوما تزريق شد و موش‌ها به مدت 16 روز تيمار شدند. گروه اول و دوم، µg/kg 2000 Znpp (Zinc protoporphyrin) و گروه سوم و چهارم پايه‌ي رقيق كننده‌‌ي Znpp را دريافت كردند. دو گروه اول و سوم در روز 8 مطالعه به ميزان 12 گري پرتو درماني شدند. موش‌ها هر روز از جهت وجود تود‌ه‌ي قابل لمس در محل تزريق، بررسي و در صورت وجود، ابعاد توده اندازه‌گيري شد. تومورها در روز 16 مطالعه خارج شدند. در اين تحقيق، اثرات Znpp بر مدل تومور ملانوماي موش‌هايي كه راديوتراپي شدند، بررسي شد. اثر 1-Ho بر رشد سلول‌هاي سرطاني با ايندكس ميتوتيك 67-Ki در تومور محاسبه گرديد و اندازه‌ي تومورها در روز 8 و 16 مطالعه اندازه‌گيري شد. يافته‌ها: اندازه‌ي تومور و ايندكس ميتوتيك در موش‌هاي درمان شده با Znpp و راديوتراپي به صورت معني‌داري كمتر از گروه شاهد بود (0.05 P). اندازه‌ي تومور در موش‌هاي دريافت كننده‌ي راديوتراپي و Znpp كمتر از گروهي بود كه راديوتراپي به تنهايي دريافت نموده بودند (0.05 P). نتيجه‌گيري: Znpp ممكن است همراه راديوتراپي كاربرد باليني داشته باشد و در جلوگيري يا كاهش رشد تومور، مؤثرتر از راديوتراپي به تنهايي باشد.