ﺗﺄﺛﯿﺮ ﮐﺎﻧﻮن ﺗﻮﺟﻪ ﺑﺮ ﻓﻌﺎل ﺳﺎزي و ﻋﻤﻠﮑﺮد در ﺗﮑﻠﯿﻒ ﺗﻌﺎدﻟﯽ اﯾﺴﺘﺎ

اﺗﺨﺎذ ﮐﺎﻧﻮن ﺗﻮﺟﻪ دروﻧﯽ/ ﺑﯿﺮوﻧﯽ ﺑﻪ ﻋﻤﻠﮑﺮد ﻫﺎي ﻣﺘﻔﺎوﺗﯽ ﻣﯽ اﻧﺠﺎﻣﺪ، اﻣﺎ از ﻣﮑﺎﻧﯿﺰم ﻓﯿﺰﯾﻮﻟﻮژﯾﮏ اﯾﻦ ﺗﻔﺎوت اﻃﻼﻋﺎت ﭼﻨﺪاﻧﯽ در اﺧﺘﯿﺎر ﻧﯿﺴﺖ. ﻓﺮﺿﯿﻪ ﻫﺎي ﺗﺤﻘﯿﻖ ﺣﺎﺿﺮ اﺷﺎره ﻣﯽ ﮐﻨﻨﺪ ﮐﻪ ﮐﺎﻧﻮن ﻫﺎي ﺗﻮﺟﻪ ﻣﺘﻔﺎوت، ﺑﺎ اﯾﺠﺎد ﺳﻄﻮح ﻣﺘﻔﺎوﺗﯽ از ﻓﻌﺎل ﺳﺎزي، ﺑﻪ ﻋﻤﻠﮑﺮد ﻫﺎي ﻣﺘﻔﺎوﺗﯽ در ﺗﮑﻠﯿﻒ ﺗﻌﺎدﻟﯽ ﻣﻨﺠﺮ ﻣﯽ ﺷﻮﻧﺪ. ﺳﻄﺢ ﻫﺪاﯾﺖ اﻟﮑﺘﺮﯾﮑﯽ ﭘﻮﺳﺖ )ﺳﻬﺎپ( ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﺷﺎﺧﺺ اﻧﮕﯿﺨﺘﮕﯽ ﺳﯽ و ﻫﻔﺖ داﻧﺸﺠﻮي ﺗﺮﺑﯿﺖ ﺑﺪﻧﯽ در ﺗﮑﻠﯿﻒ ﺗﻌﺎدﻟﯽ اﯾﺴﺘﺎ ﻫﻨﮕﺎم اﺗﺨﺎذ دو ﮐﺎﻧﻮن ﺗﻮﺟﻪ ﺑﯿﺮوﻧﯽ و دروﻧﯽ ﺑﺮ روي دﺳﺘﮕﺎه ﺗﻌﺎدل ﺳﻨﺞ ﺑﺎﯾﻮدﮐﺲ ﺛﺒﺖ و ﺑﺮاي ﻣﺤﺎﺳﺒﻪ ﻓﻌﺎل ﺳﺎزي اﺳﺘﻔﺎده ﺷﺪ. ﻧﻤﺮات ﻋﻤﻠﮑﺮد ﺗﻌﺎدﻟﯽ اﯾﺴﺘﺎ و ﻓﻌﺎل ﺳﺎزي در دو ﺣﺎﻟﺖ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﯿﺮوﻧﯽ و دروﻧﯽ ﺑﺎ آزﻣﻮن ﺗﯽ ﻫﻤﺒﺴﺘﻪ ﻣﻘﺎﯾﺴﻪ و راﺑﻄﻪ ﺑﯿﻦ ﻓﻌﺎل ﺳﺎزي و ﻋﻤﻠﮑﺮد در دو ﺣﺎﻟﺖ ﮐﺎﻧﻮن ﺗﻮﺟﻪ ﺑﯿﺮوﻧﯽ و دروﻧﯽ ﺑﺎ آزﻣﻮن ﺿﺮﯾﺐ ﻫﻤﺒﺴﺘﮕﯽ ﭘﯿﺮﺳﻮن ﺑﺮرﺳﯽ ﺷﺪ. اﺗﺨﺎذ ﮐﺎﻧﻮن ﺗﻮﺟﻪ ﺑﯿﺮوﻧﯽ ﻣﻨﺠﺮ ﺑﻪ ﻋﻤﻠﮑﺮد ﺑﻬﺘﺮي ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ اﺗﺨﺎذ ﮐﺎﻧﻮن ﺗﻮﺟﻪ دروﻧﯽ ﺷﺪ.. ﺑﯿﻦ ﻓﻌﺎل ﺳﺎزي و ﻋﻤﻠﮑﺮد ﺗﻌﺎدﻟﯽ اﯾﺴﺘﺎ ﻓﻘﻂ ﻫﻨﮕﺎم اﺗﺨﺎذ ﮐﺎﻧﻮن ﺗﻮﺟﻪ دروﻧﯽ ﻫﻤﺒﺴﺘﮕﯽ ﻣﻨﻔﯽ وﺟﻮد داﺷﺖ، ﺑﻪ اﯾﻦ ﺗﺮﺗﯿﺐ ﺑﺎ اﻓﺰاﯾﺶ ﻓﻌﺎل ﺳﺎزي ﻋﻤﻠﮑﺮد ﺗﻌﺎدﻟﯽ ﺑﻬﺘﺮ ﺷﺪ. ﻧﺘﺎﯾﺞ ﺑﺎ ﯾﺎﻓﺘﻪ ﻫﺎي ﺳﺎﯾﺮ ﻣﻄﺎﻟﻌﺎت ﻣﻘﺎﯾﺴﻪ و در ﭼﺎرﭼﻮب ﻓﺮﺿﯿﻪ ﻫﺎي ﻣﺮﺑﻮط ﻣﻮرد ﺑﺤﺚ ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺘﻪ اﺳﺖ.