واكاوي مؤلفه‌هاي رفتار اخلاقي پرستاران با همراهان بيمار با بهره‌گيري از تئوري اخلاق فضيلت محور

مقدمه: از آن جا كه مفهوم اخلاق به صورت عميق در حرفه پرستاري ريشه دوانده است، جهت ارتقاي اخلاقيات در اين حرفه حساس تنها تدوين كدهاي اخلاقي كافي نيست و انجام تحقيقات كيفي در زمينه هاي مختلف كه قادر به استخراج مضامين پنهان اخلاقي در زمينه موردنظر باشند، ضروري مي نمايد. از اين رو مسأله اصلي پژوهش حاضر، شناسايي و معرفي مؤلفه ها و زيرمؤلفه هاي رفتار اخلاقي پرستاران بافضيلت بيمارستان هاي دولتي شهر مشهد در ارتباط با همراهان بيمار بود. روش : اين مطالعه از نوع تحقيقات كيفي بود و بر پايه استراتژي تحليل محتوا انجام شد. جهت جمع آوري اطلاعات از مصاحبه نيمه ساختار يافته عميق و جهت تجزيه و تحليل اطلاعات از روش تحليل محتواي كيفي قراردادي استفاده گرديد. جامعه آماري پژوهش را كليه پرستاران نمونه كشوري بيمارستان هاي دولتي شهر مشهد تشكيل دادند كه با توجه به كفايت نمونه گيري، 14 نفر مورد مصاحبه قرار گرفتند. يافته ها: يافته هاي حاصل از تجزيه و تحليل مصاحبه ها دربرگيرنده 13 زيرمؤلفه بود كه در قالب 4 مؤلفه اصلي »تكريم همراهان بيمار، حمايت اطلاعاتي، جوانمردي و همدلي احساسي « انتزاع گرديد. نتيجه گيري: پرستاران بافضيلت نه تنها در مقابل بيماران، بلكه در خصوص همراهان و خانواده آن ها نيز خود را مسؤول مي دانند و تمام تلاش خود را در جهت درك شرايط آنان و ارايه رهنمودهاي مناسب براي گذر از اين مرحله تنش زا ارايه مي نمايند. همچنين جوانمردي در قبال همراهان بيمار يكي از مؤلفه هاي انتزاع شده در پژوهش بود كه نشان دهنده روحيه فضلت جوي پرستاران مي باشد.