تبيين تجارب زيسته همشيرها در زندگي با افراد مبتلا به ناتواني هوشي: رويكردي پديدارشناسانه

مقدمه: زندگي با افراد ناتوان هوشي در خانواده، دغدغه ها و چالش هاي خاصي را براي همشيرها ايجاد مي كند. هدف از انجام پژوهش حاضر، دستيابي به تجارب زيسته همشيرهاي افراد مبتلا به ناتواني هوشي در زندگي با آن ها بود. روش : اين مطالعه به روش كيفي و تجربه زيسته، با نمونه گيري هدفمند و استفاده از مصاحبه ژرف نگر با 9 همشير كه داراي خواهر يا برادر داراي ناتواني هوشي بودند، انجام شد. مصاحبه ها ضبط و به صورت كتبي پياده سازي گرديد و سپس به روش 9 مرحله اي Colaizzi مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت. يافته ها: يافته هاي به دست آمده در 6 مضمون اصلي »نگراني از آينده «، »نابساماني خانوادگي «، »احساسات منفي «، »احساسات مثبت «، »تبعيض بين همشيرها » و »داغ اجتماعي « و 9 مضمون فرعي كه به صورت زيرگروه هاي مضامين اصلي كدبندي شد، خلاصه گرديد. نتيجه گيري: نتايج حاصل شده مي تواند اطلاعات لازم را در خصوص شناخت مشكلات، اهميت و همچنين، اتخاذ راهبردهاي حمايتي و درماني براي همشيرهاي افراد مبتلا به ناتواني هوشي در جهت بهبود سلامت رواني آن ها فراهم نمايد.