موانع اجراي برون‌سپاري در بيمارستان‌هاي آموزشي: يك مطالعه كيفي

مقدمه: برون سپاري، راهبردي كليدي در جهت بهبود عملكرد و اصلاح نظام مالي بيمارستان است. هدف از انجام مطالعه حاضر، تعيين موانع اجراي برون سپاري در خدمات بيمارستان هاي آموزشي اهواز بود. روش : اين پژوهش به روش كيفي و با هدف تحليل موانع برون سپاري در خدمات بيمارستان هاي تحت پوشش دانشگاه علوم پزشكي اهواز در سال 1395 انجام شد. جامعه تحقيق را كاركنان و مديران بيمارستاني و كارشناسان برون سپاري تشكيل دادند. 23 نفر از مديران بيمارستان ها، كارشناسان امور قراردادها و كاركنان واحدهاي برون سپاري شده در بيمارستان به عنوان نمونه به صورت هدفمند جهت انجام مصاحبه انتخاب شدند. در نهايت، داده ها با استفاده از روش تحليل محتوا (Content analysis) مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت. يافته ها: موانع برون سپاري در قالب 4 موضوع اصلي و 16 زيرموضوع استخراج و گزارش شد. موضوعات اصلي شامل »موانع قانوني «، »موانع مالي «، »موانع ساختاري سازماني « و »موانع اجرايي مديريتي « در بيمارستان ها در مسير اجراي برون سپاري بود. مشاركت كنندگان، مواردي همچون »افزايش كيفيت خدمات «، »تعديدل سازماني « و »افزايش سود « را از مزاياي برون سپاري خدمات بيمارستاني عنوان كردند. نتيجه گيري: برون سپاري بيمارستان ها در هر چهار حيطه قانوني، مالي، مديريتي و ساختاري با موانع جدي مواجه است. با شناسايي اين موانع، مي توان اجراي برون سپاري در بيمارستان ها را بهبود بخشيد.