ساخت و چارچوب معناشناسي فعل در عتبه الكتبه

طبقه بندي افعال بر اساس رفتار نحوي، معيار درجات شكل گرفته، نقش هاي موضوعي، عناصر ادراكي و واژگاني و چارچوب معناشناختي آنها از مواردي است كه در دوره هاي مختلف مباحث متفاوتي را پيش كشيده است. مطالعه ي رخدادهاي فرعي جاي گرفته در افعال و بررسي رابطه ي علت/نتيجه يا رابطه ي اسلوب/ شيوه در كنار تبيين وجود يا عدم وجود همزمان ارتباط هاي ذكر شده نيز نظرات متعددي مطرح ساخته است. عتبه الكتبه نوشته ي منتجب الدين بديع كه از نمونه هاي ترسل در قرن ششم هجري است، تمايزهاي سبكي خاصي را نشان مي دهد كه گاه در قالب چارچوب هاي معناشناختي شكل يافته با معيارهاي شناخته شده وتعاريف واژگاني و اصطلاحي، نمي گنجد.در اين كتاب افعال ضرورتا چارچوب هاي معناشناختي ثابتي را در بر نمي گيرند و گروهي از افعال با ساخت ربطي كه نيازي به عامل يا كارگزار ندارد، در معني ساخت هايي كه مي آيد كه به فاعلي ارجاع داده مي شود و جداي از آنكه رابطه ي اسلوب و شيوه را نشان مي دهد، همزمان رابطه ي علي را نيز تبيين مي كند؛ اين تمايزها چنانكه گلدبرگ مطرح مي كند حاصل محدويت واحد فرهنگي نيست و به سبك و گزينش هاي خاص منتجب الدين بديع ارتباط دارد.