تحليل فضايي نابرابري هاي ناحيه اي (مطالعه موردي: دهستانهاي شهرستان بهشهر و گلوگاه)

فاقد عنوان لاتين

بررسي و شناخت وضعيت مناطق و قابليت ­ها و كاستي آن در برنامه ­ريزي منطقه ­اي اهميت ويژه­ اي دارد چرا كه آگاهي از نقاط قوت و ضعف موجود به ارائه طرح ­ها و برنامه­ ريزي مناسب در تمام زمينه­ ها كمك شاياني مي­ نمايد. شناسايي وضعيت موجود دهستان­ ها از لحاظ توسعه و موقعيت هر يك در مقايسه با ديگري مي­ تواند اولين مرحله در برنامه­ ريزي براي رفع نابرابري و عدم تعادل محسوب شود.اين پژوهش با هدف بررسي سنجش نابرابري توسعه يافتگي دهستان هاي شهرستان بهشهر و گلوگاه انجام شد. روش پژوهش، از نوع كاربردي و بر حسب هدف و ماهيت تحقيق، توصيفي-تحليلي مي باشد. اين تحقيق از 41 متغير انتخابي در زمينه شاخص فرهنگي، اجتماعي، اقتصادي، زيربنايي و غيره براي 9 دهستان استفاده شده است. براي مشخص كردن اهميت هر كدام از اين متغيرها، با استفاده از روش آنتروپي وزن نسبي هر يك از آنها محاسبه شده است. سپس با بهره­ گيري از سه مدل (موريس، ويكور و ساو) به ارزيابي و رتبه بندي دهستان هاي شهرستان بهشهر و گلوگاه بر اساس ميزان توسعه يافتگي پرداخته شد. به علت عدم همخواني نتايج به دست آمده از اين سه مدل، از تكنينك كپلند براي رسيدن به نتيجه دقيق استفاده شد. نتايج به دست آمده نشان داد كه 48/2 درصد دهستان ها كه شامل (ميانكاله، كلباد شرقي و توسكا چشمه) در سطح بسيار برخوردار، 8/3 درصد در سطح برخوردار (كلباد غربي و پنجهزاره)، 28/2 درصد در نيمه برخوردار (كوهستان و عشرستاق) و 15/3 درصد در سطح محروم (شهدا و آزادگان) قرار گرفته اند.