مكان‌يابي شش روش ذخيره نزولات و اصلاح مراتع (مطالعه موردي: مراتع حوضه دهگين، رودان، هرمزگان)

كمبود آب و پايين بودن ميزان رطوبت قابل دسترس گياه در خاك موضوعي است كه در مناطق خشك و نيمه خشك دنيا موجب شكننده شدن شرايط زيستي شده است. پراكنش مكاني و به ويژه زماني نامناسب از خصوصيات بارش در اين گونه مناطق است. با توجه به وقوع بارش در زمان هاي محدود در اين مناطق، ارائه راهكارهايي براي بهره برداري از آب باران دغدغه بسياري از سكنه و مديران اين مناطق مي باشد. بنابراين لزوم اجراي پروژه هايي با همين هدف و در مكان مناسب اهميت بسياري دارد. از اين رو، در اين مطالعه به بررسي امكان اجراي شش پروژه ذخيره نزولات (پخش سيلاب، پيتينگ، كنتورفارو، بانكت با پروفيل طبيعي، بانكت كشت غلات، ريپر) پرداخته شد. روش كار بدين صورت بود كه بعد از بررسي منطقه و نمونه برداري و استفاده از آمار مربوطه، وضعيت مربوط به عوامل (فاكتور) محيطي (شيب، وضعيت بارش، وضعيت خاك، وضعيت پوشش گياهي) موثر بر اجراي اين پروژه ها مورد بررسي قرار گرفت و سپس به مقايسه شرايط فعلي اين فاكتورها در منطقه و شرايط و استلزامات مورد نياز هر كدام از اين فاكتورها براي اجراي هر يك از شش روش (پروژه اصلاحي ذخيره نزولات) اقدام و در نهايت از اين طريق، نقشه مناطق مناسب اجراي اين پروژه ها تهيه گرديد. نتايج نشان مي دهد كه از ميان چهار فاكتور كليدي تاثيرگذار بر مكان يابي اجراي پروژه ها، سه فاكتور (بارش، وضعيت خاك، وضعيت پوشش گياهي) تغييراتي در خود نداشتند و داراي يك وضعيت يكنواخت (داراي يك حالت (طبقه)) بودند از اين رو نقشه نهايي (نقشه مناطق مناسب اجراي پروژه ها) تنها متاثر از فاكتور شيب به دست آمد. به طور كلي بر اساس نتايج به دست آمده و نيز توجه به تمامي جوانب و شرايط منطقه، مي توان گفت كه، در منطقه مورد مطالعه تنها امكان اجراي پروژه هاي پيتينگ و كنتور فارو وجود دارد.