بررسي پتانسيل استحصال آب باران از سطوح بام ساختمان‌ها و ارزيابي اقتصادي آن (مطالعه موردي: دانشگاه فسا)

استحصال آب باران يكي از مهمترين تكنيك هاي جمع آوري آب است و چنانچه رواناب حاصل از آن، جمع آوري و مورد استفاده قرار گيرد، باعث صرفه جويي در مصرف آب و مديريت بهينه آن خواهد شد. هدف از اين تحقيق بررسي پتانسيل استحصال آب باران از سطوح بام ساختمان ها و ارزيابي اقتصادي آن در دانشگاه فسا است. براي اين منظور از داده هاي روزانه بارش30 ساله (1395-1366) ايستگاه سينوپتيك فسا و به تفكيك هر ماه استفاده شد. پس از بررسي داده ها از لحاظ صحت و همگني، سري زماني مذكور بر توابع مختلف آماري برازش داده شدند و پس از انتخاب بهترين تابع توزيع با توجه به حداقل بودن مجموع مربعات باقيمانده، ميزان بارش روزانه با دوره بازگشت 2 ساله محاسبه گرديد. در ادامه با استفاده از معادلات مربوطه و پارامترهاي موجود، حجم مورد نياز مخزن جهت ذخيره آب قابل استحصال تعيين شد. در نهايت زمان بازگشت سرمايه و اقتصادي بودن طرح، با استفاده از معادله ارزش خالص فعلي مورد ارزيابي قرار گرفت. نتايج نشان داد بيشترين حجم آبي كه در يك رخداد بارش روزانه، قابل استحصال است، مربوط به ماه بهمن و به مقدار 24.6 متر مكعب است. بنابراين با توجه به هدف مورد نظر، نيازمند مخازني جهت ذخيره حداقل 24.6 متر مكعب آب قابل استحصال هستيم. همچنين نتايج معادلات اقتصادي نشان داد كه بازگشت سرمايه اوليه 250 ميليون ريالي در سال ششم اتفاق مي افتد.