حمايت مربي در محيط باليني از ديدگاه دانشجويان مامايي

مقدمه وهدف: اگر چه مربيگري يك ارتباط حمايتي در كمك به توسعه ي حرفه اي و پذيرش نقش فرد است؛ اما دقيقا مشخص نيست كه از نظر دانشجويان كدام گفتار، رفتار و عملكرد مربي حمايتي است. لذا بررسي حاضر با هدف تعيين مصاديق حمايت مربي در محيط باليني از نظر دانشجويان مامايي در دانشگاه آزاد اسلامي واحد كازرون طراحي و اجرا شد. روش ها: در اين مطالعه از دو روش تحليل محتوا و توصيفي تحليلي براي كسب اطلاعات استفاده شد. در ابتدا ،براي يافتن مصاديق حمايت مربي از دانشجو، از 30 دانشجوي مامايي ترم 6 خواسته شد؛ تجارب باليني خود كه در آن احساس دريافت حمايت از سوي مربي داشته اند و تجاربي كه نياز به حمايت از سوي مربي داشته؛ اما حمايتي دريافت نكرده اند، را با توضيح حمايت دريافت شده و حمايت مورد نيازِ دريافت نشده، مكتوب كنند. سپس، كدهاي بدست آمده از تحليل تجارب مكتوب دانشجويان، به صورت 19موقعيت حمايتي باليني در سه بعد اطلاعاتي، ابزاري و عاطفي نوشته شد و جهت تاييد از نظر ساير دانشجويان، در قالب پرسشنامه در اختيار 100 دانشجو ترم 6 و بالاتر (به استثناي 30 دانشجوي اوليه) قرار گرفت؛ كه به طريق سرشماري تعيين شده بودند. براي تجزيه و تحليل اطلاعات مرحله دوم، از نرم افزار SPSS نسخه 19 استفاده شد. براي بيان فراواني پذيرش هر موقعيت حمايتي و تفاوت هاي احتمالي نظرات بين گروه هاي مختلف دانشجويي به ترتيب از آزمون هاي توصيفي و آزمون مربع كاي استفاده شد. يافته ها: در فرآيند تحليل محتوا، سه طبقه اصلي ( حمايت عاطفي، ابزاري و اطلاعاتي) و 6 طبقه فرعي (احترام، تقويت اعتماد به نفس، تقويت استقلال، كاهش تنش، نيازآموزشي و ارائه بازخورد) از 20 كد استخراج شده از بررسي دست نوشته ها استنتاج شد؛ و تم اصلي پذيرش دانشجو در محيط باليني به عنوان دانشجو از مجموعه يافته ها برگزيده شد. در بررسي توصيفي، فرواني پاسخ ها نشان داد كه 80/66% دانشجويان يكي از رفتارهاي عاطفي مربي ، 70% يكي از اقدامات ابزاري و 41% يكي از رفتارهاي اطلاعاتي و بازخوردي را حمايتي دانسته اند. دريافت اعتماد به نفس (97%)، سرزنش نشدن (87%)، اجازه تكرار پروسيجر بر بيمار تا كسب موفقيت (87%)، با ارزش جلوه دادن عملكرد دانشجو(84%)، اجازه كار بدون نظارت بدنبال اولين اقدام قابل قبول يا در رابطه با آموخته هاي قبلي (78%) از مصاديق حمايت مربي از نظر دانشجويان بود. نتيجه گيري: دانشجويان مورد مطالعه رفتارهاي عاطفي و كمكهاي ابزاري مربي را بيشتر از عملكرد آنها در ارائه اطلاعات و بازخورد حمايتي دانسته اند؛ كه توجه مربيان محترم و تجديد نظر آنها در عملكرد را مي طلبد.