بررسي انگيزش شغلي پرستاران در بيمارستان‌هاي ايران: يك مطالعه مرور نظام مند و متاآناليز

مقدمه: يكي از ابزارهاي مهم در برانگيختن پرستاران براي ارائه مراقبتي با كيفيت و ايمن در شرايط دشواركاري انگيزش است. هدف اين پژوهش تعيين ميزان انگيزش شغلي پرستاران در بيمارستان هاي ايران بوده است. مواد و روش ها: اين پژوهش با روش مطالعه مروري منظم و فراتحليل انجام شد. كليه مقالات مرتبط با انگيزش شغلي پرستاران در بيمارستان هاي ايران منتشر شده در پايگاه داده اي معتبر جستجو، جمع آوري و ارزشيابي كيفيتي شدند. در نهايت، تعداد هفت مقاله با استفاده از نرم افزار Comprehensive MetaAnalysis تحليل شدند. يافته ها: در اين مطالعه بر مبناي مدل اثرات تصادفي، ميانگين و انحراف معيار انگيزش شغلي پرستاران ايران 0.23 ±3.09 (2.63 - 3.55 :حدود اطمينان ۹۵%) به دست آمد. بيشترين ميانگين و انحراف معيار انگيزش شغلي در بيمارستان هاي آموزشي در شهر همدان در سال 1394 برابر با 4.40 ± 0.03 (4.32 - 4.47 :حدود اطمينان ۹۵%) و كمترين ميانگين و انحراف معيار انگيزش شغلي پرستاران در بيمارستاني روانپزشكي در كاشان در سال 1393 برابر با 1.70 ± 0.12 (1.46 - 1.93 :حدود اطمينان ۹۵%) بدست آمد. بين سال انجام مطالعات، حجم نمونه و ميانگين انگيزش شغلي رابطه معني داري وجود داشت (P 0/05). نتيجه گيري: ميانگين انگيزش شغلي پرستاران ايران در حد متوسط رو به بالا است. بنابراين، سياستگذاران و مديران نظام سلامت بايد اقدامات جدي به منظور افزايش انگيزش پرستاران در بيمارستان ها بكار گيرند.