ارزيابي تطبيقي دانشگاه‌هاي ايران و برتر جهان در همكاري با صنعت

سابقه و هدف: در عصر حاضر كه شرايط اقتصادي بر پايه دانش استوار است، افزايش همكاري دانشگاه‌ها در فعاليت علم و فناوري بخش صنعت از مهم‌ترين مقوله‌ها به شمار مي‌رود. بنابراين با توجه به اهميت اين موضوع هدف از اين پژوهش ارزيابي مقايسه‌اي دانشگاه‌هاي ايران در فعاليت‌هاي علم و فناوري بخش صنعت و دانشگاه‌هاي برتر جهان است. مواد و روش‌ها: اين پژوهش از نظر هدف كاربردي و از نظر روش اسنادي و با استفاده از شاخص‌هاي علم‌سنجي و بهره‌گيري از روش استنادي تطبيقي صورت گرفته است. جامعه اين پژوهش كليه دانشگاه‌هاي برتر جهاني هستند كه در پنج نظام رتبه‌بندي تايمز، يو اس نيوز، شانگ‌هاي، لايدن و ساي‌ويژنز نمايه شده‌اند و تمامي فعاليت‌هاي مربوط به علم و فناوري آنها در پايگاه اسكوپوس در دوره زماني ۲۰۰۹ تا ۲۰۱۸ به ثبت رسيده است. داده‌هاي اين پژوهش از پايگاه سايول (SciVal) استخراج شد و با استفاده از روش آمار توصيفي (ميانگين) و نرم ‌افزار اكسل مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت. يافته‌ها: دانشگاه صنعتي شريف با ۰/۶% و دانشگاه استنفورد با ۷/۳% داراي بهترين عملكرد در همكاري با صنعت مي‌باشند و متوسط همكاري دانشگاه و صنعت در دانشگاه‌هاي ايران ۰/۳۳ و در دانشگاه‌هاي برتر جهان ۵/۳ مي‌باشد. يافته‌هاي مربوط به مقايسه دانشگاه‌ها نيز نشان مي‌دهد ميزان همكاري ‌هاي دانشگاه‌هاي برتر جهان با صنعت از ۵/۱۹% در سال ۲۰۰۹ به ۵/۳۸% همكاري در سال ۲۰۱۸ و همكاري دانشگاه و صنعت در كشور ايران نيز با ۰/۲۶% همكاري در سال ۲۰۰۹ به ۰/۳۵% همكاري در سال ۲۰۱۸ روند افزايشي داشته است. همچنين متوسط همكاري دانشگاه‌هاي برتر كشور با صنعت در مقايسه با دانشگاه‌هاي برتر جهان ۱۶ برابر كمتر از متوسط جهاني است. نتيجه‌گيري: ارتباط دانشگاه و صنعت در كشور ايران در مقايسه با فعاليت‌هاي دانشگاه‌هاي برتر جهان بسيار ضعيف و پايين‌تر از متوسط جهاني است. از نتايج اين مطالعه مي‌توان در سياستگذاري‌هاي علم و فناوري و دستيابي به اهداف سند چشم انداز ۱۴۰۴ كشور بهره برد و شكاف ايجاد شده ميان علم و فناوري در كشور را با تقويت ارتباط ميان دانشگاه و صنعت بهبود بخشد.