بررسي نقش مذهب و تحمل پريشاني هيجاني در پيش بيني امنيت رواني زنان نابارور

زنان به طور طبيعي ميل به زايش و توليد مثل دارند. مادر شدن يكي از اصلي ترين نيازهاي آنها محسوب ميشود و زناني كه به طور طبيعي قادر به فرزندآوري نيستند، درگير بسياري از مشكلات فردي و اجتماعي خواهند شد. پژوهش حاضر با هدف بررسي تاثير نقش و ابعاد مذهب و تحمل پريشاني هيجاني در پيشبيني امنيت رواني زنان نابارورصورت گرفت. روش پژوهش حاضر توصيفي از نوع همبستگي است كه بر روي زنان نابارور مراجعه كننده به مركز ناباروري نوين مشهد انجام شد. بدين منظور 98 زن نابارور واجد شرايط شركت در پژوهش با استفاده از نمونهگيري در دسترس انتخاب شدند. ابزار گردآوري دادهها شامل سنجش نگرش معنوي )شهيدي و فرج نيا، 1981 (، پرسشنامه امنيت رواني )مازلو ، 1891 ( و مقياس تحمل پريشاني هيجاني )سيمونز و گاهر، 1009 ( بود. تحليل آماري با استفاده از ضريب همبستگي پيرسون و تحليل رگرسيون و با كمك نرم افزار SPSS و Lisrel انجام شد. يافتهها نشان داد از بين دو بعد مذهب و مؤلفهي توانايي معنوي و همچنين از بين ابعاد تحمل پريشاني هيجاني، جذب و ارزيابي مي توانند به صورت معناداري امنيت رواني را پيشبيني كنند. مذهب و تحمل پريشاني هيجاني، امنيت رواني زنان نابارور را تحت تاثير قرار ميدهند. اتكا به خداوند و منابع معنوي ميتواند امنيت رواني افراد را بالا برده و در نتيجه اين افراد حس كنترل و تسلط بيشتري بر شرايط داشته باشند.