بررسي ارتباط بين ميزان هويت پذيري معلمان زبان انگليسي (فارسي ‌زبان) با خودكارايي آنها و موفقيت زبان ‌آموزان

اين مطالعه به بررسي ارتباط بين ميزان هويت‌ پذيري معلمان زبان انگليسي (فارسي زبان) با خودكارايي آنها و موفقيت زبان آموزان پرداخت. هشتاد و هفت معلم از مؤسسات مختلف زبان در اين مطالعه شركت داشتند و به پرسشنامه‌هايي ميزان هويت پذيري معلمان و خودكارايي پاسخ دادند. همچنين از شركت كنندگان خواسته شد تا ميانگين نمرات كسب شدۀ زبان‌آموزان خود در ترم قبل را ثبت نمايند. نتايج تحليل داده‌ها وجود ارتباط موثرمعني‌داري بين ميزان هويت‌پذيري معلمان با ميزان خودكارايي آنها و موفقيت زبان آموزان را نشان داد. تجزيه و تحليل رگرسيون به منظور بررسي اينكه آيا مولفه‌هاي هويت پذيري ميتواند ميزان خودكارايي معلم و موفقيت زبان‌آموزان را پيش‌بيني كند، به كار گرفته‌شد. چهار زير مجموعۀ هويت‌پذيري يعني خودهاي ايده‌آل، خودهاي بايد، خودهاي واقعي و خودهاي ترس به‌عنوان پيش‌بيني كننده‌هاي ميزان خودكارايي معلم درنظر گرفته‌شد ورابطۀ مثبت معني‌داري بين اين زير‌مجموعه‌ها و خود‌كارايي معلمان وجود داشت. اما تنها سه گروه از اين زير‌مجموعه‌ها شامل خودهاي ايده آل، خودهاي بايدو خودهاي واقعي با ميزان موفقيت زبان‌آموزان همبستگي مثبت معني‌داري داشت. نتايج به دست آمده نشان داد كه خودكارايي و نگراني در خصوص پيشرفت زبان‌آموزان از عناصر كليدي فرايند هويت‌پذيري معلمان زبان انگليسي (فارسي زبان) است.