استخراج منحني فرمان پهنه بندي ريسك سيلاب مطالعه ي موردي: رودخانه ي باراندوزچاي اروميه

مقاله با جريان سيل به طور عمده ناشي از رواناب سطحي است كه حاصل خصوصيات بارش و حوضه ي آبريز است كه در اين ميان، تأثير پوشش گياهي در كاهش جريان سيل حوضه‌هاي كوچك، كم‌تر از حوضه هاي با مساحت زياد مي‌باشد. اولين گام در مطالعات اقتصادي طرح‌هاي مديريت سيلاب، تهيه ي نقشه‌هاي پهنه‌بندي سيل است. در اين مقاله، رودخانه ي باراندوزچاي به عنوان رودخانه‌اي دائمي در حوضه ي آبريز درياچه ي اروميه كه در معرض بارش‌هاي با شدت بالا قرار دارد، جهت پهنه‌بندي سيلاب دبي‌هاي حداكثر لحظه‌اي سالانه بين سال هاي آبي 2013-1974 براي بازه ي 3 كيلومتري بين دو ايستگاه اندازه گيري در بالادست بي‌بكران و پايين‌‌دست ديزج در مسير رودخانه مورد بررسي قرار گرفت. براي رونديابي هيدروليكي سيل، ضريب زبري مانينگ مناسب، حاصل از متوسط‌گيري از ضرايب به مقادير 0.0325 بالادست و 0.0301 پايين‌دست، در نرم‌افزار  HEC-RAS اجرا شده است. نتايج حاصل كه شامل استخراج رقوم خطوط پهنه‌ها به كمك روش ماسكينگامكونژ به ازاي سيلاب‌هاي با دوره‌هاي بازگشت متفاوت مي‌باشد. با تبديل نتايج به ريسك متناظر هر دوره ي بازگشت جهت ترسيم پهنه، از طريق الحاقيه ArcMap HEC-geoRAS وارد نرم‌افزار شده است تا پهنه‌هاي سيل مشخص شوند. خطوط هم‌ريسك به ازاي دوره‌هاي 2 الي 75 سال ترسيم گرديد كه بيش‌ترين مساحت تحت پوشش سيلاب متعلق به دوره ي بازگشت 1000 ساله به مقدار 97.34 هكتار بوده كه داراي بيش‌ترين ريسك به مقدار 63.58% با عمر مفيد 3 سال است. منحني فرمان به كمك مساحت‌هاي تحت پوشش سيلاب در دوره‌هاي بازگشت متفاوت و عمر مفيد متفاوت از فرمول ريسك به دست آمد كه منجر به استخراج فرمول كلي مساحتدورهريسك گرديد.