رويكردهاي يادگيري دانشجويان و ارتباط آن با درگيري تحصيلي و عملكرد كيفي

زمينه و هدف: رويكردهاي يادگيري دانشجويان مي تواند از رويكرد يادگيري سطحي تا رويكرد يادگيري عميق متفاوت باشد. اين تفاوت ها ناشي از ادراك دانشجويان از موضوع يا محيط آموزشي، تجربه هاي پيشين آكادميك يا مكانيسم ها و روش هاي ارزشيابي مي باشد. هدف اين پژوهش، بررسي ارتباط رويكردهاي يادگيري با درگيري تحصيلي و عملكرد كيفي در دانشجويان دانشكده بهداشت يزد بود. روش پژوهش: مطالعه حاضر پژوهشي تحليلي است كه به صورت مقطعي در سال 1396 در دانشكده بهداشت يزد انجام شده است. مجموعأ 158 دانشجو در اين مطالعه شركت كردند. داده هاي پژوهش به وسيله پرسشنامه هاي رويكردهاي يادگيريASSIST تيت و همكاران (1997)، درگيري تحصيلي ريو و تسنگ (2011) و عملكرد تحصيلي فام و تيلور (1999) جمع آوري گرديد. تجزيه و تحليل داده توسط نرم افزار SPSS 20 انجام شد. يافته ها: براساس يافته هاي پژوهش، به ترتيب، 21/5، 31/0 و 41/1 درصد از دانشجويان مشاركت كننده در پژوهش داراي رويكردهاي يادگيري ترجيحي عميق، سطحي و راهبردي بوده و 6/3 درصد از آن ها فاقد رويكرد يادگيري ترجيحي بودند. همچنين، ميزان درگيري تحصيلي دانشجويان داراي رويكردهاي يادگيري ترجيحي متفاوت با يكديگر تفاوت معنادار آماري داشتند اما چنين يافته اي در مورد عملكرد كيفي دانشجويان مشاهده نشد. نتيجه گيري: عدم تأييد ارتباط رويكرد يادگيري دانشجويان با عملكرد كيفي آن ها مي تواند ناشي از ضعف در مكانيسم ارزشيابي عملكرد دانشجويان باشد. در عين حال، به دليل ناهمگوني زياد در نتايج پژوهش ها در اين زمينه، انجام مطالعات بيشتر ضروري به نظر مي رسد.