بررسي رابطه بين مديريت استعداد و سرمايه اجتماعي در امور همكاري هاي بين الملل شركت ملي نفت ايران

هدف پژوهش حاضر بررسي رابطه بين مديريت استعداد و سرمايه اجتماعي در امور همكاري هاي بين الملل شركت ملي نفت ايران بود. نوع تحقيق از نظر هدف، كاربردي و از نظر اجرا، توصيفي همبستگي بود. جامعه آماري تحقيق شامل كليه كاركنان به تعداد 220 نفر بود كه با استفاده از فرمول حجم نمونه، 110 نفر به عنوان نمونه انتخاب گرديد. در پژوهش حاضر جهت جمع آوري داده ها از دو پرسشنامه مديريت استعداد با 24 سوال بسته پاسخ بر حسب طيف پنج درجه اي ليكرت و پرسشنامه استاندارد سرمايه اجتماعي در قالب 24 سوال بسته پاسخ استفاده شد. روايي محتوايي هر دو پرسشنامه به صورت محتوايي توسط كارشناسان و اساتيد تاييد گرديد. ضريب پايايي از طريق ضريب آلفاي كرونباخ براي پرسشنامه سرمايه اجتماعي 0.81 و براي مديريت استعداد 0.87برآورد گرديد. تجزيه و تحليل داده ها در سطح استنباطي (ضريب همبستگي پيرسون، آزمون t تك نمونه اي و رگرسيون) با استفاده از نرم افزار SPSS انجام گرفت. يافته ها نشان داد ميانگين هر يك از مولفه هاي مديريت استعداد و سرمايه اجتماعي بالاتر از ميانگين فرضي  است. بالاترين ميانگين در مديريت استعداد، مربوط به مولفه جذب استعداد به ميزان 3.93 بود. بين هر يك از مولفه هاي مديريت استعداد و سرمايه اجتماعي رابطه مثبت و معنادار وجود دارد.