ارزيابي مقايسه‎اي اسانس حاصل از عرق سه گونه آويشن كاشته شده در سمنان

مقدمه: جنس آويشن، گياهاني چندساله و معطر بوده و متعلق به خانواده نعناعيان (Lamiaceae) مي باشند. اسانس اين گياهان براي درمان التهاب هاي مخاط دهان و گلو، زكام و مشكلات تنفسي و نيز به عنوان آنتي اكسيدان و ضد عفوني كننده، استفاده مي شود. هدف: هدف از اين مطالعه، مقايسه ي تركيبات شيميايي اسانس حاصل از عرق سه گونه آويشن كاشته شده در سمنان و نيز ارزيابي خاصيت آنتي اكسيداني عرق و اسانس حاصل از عرق آنها بود. اين سه گونه در ساخت عرق آويشن، در بازار ايران كاربرد دارند. روش بررسي: در اين مطالعه اندام هاي هوايي سه گونه گياه كاشته شده آويشن باغي، آويشن دنايي و آويشن كوهي، از مزرعه تحقيقاتي منابع طبيعي استان سمنان جمع آوري شدند. ابتدا عرق گياهان خشك شده توسط روش تقطير با آب ، استخراج شد و سپس با استفاده از پنتان، روغن فرار اين عرقيات، جدا شده و بوسيله دستگاه گاز كروماتوگرافي متصل به طيف سنج جرمي (GC/MS) مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت. سپس خاصيت آنتي اكسيداني عرق و اسانس حاصل از عرق، به روش سنجش فعاليت روبش راديكال DPPH مورد ارزيابي قرار گرفتند. نتايج: تيمول تركيب اصلي اسانس حاصل از عرق دو گونه آويشن باغي و آويشن دنايي (به ترتيب با 38/36 درصد و 56/82 درصد) بود، در حالي كه آلفا ترپينيل استات با 31/06 درصد، تركيب اصلي اسانس حاصل از عرق گياه آويشن كوهي بود. بيشترين فعاليت آنتي اكسيداني در اسانس و عرق آويشن دنايي مشاهده شد. نتيجه گيري: تركيبات شيميايي اسانس حاصل از عرق سه گونه آويشن كه در ساخت عرقيات موجود در بازار به كار مي روند با يكديگر متفاوت بوده و مي تواند در اثربخشي عرق تأثيرگذار باشد.