بررسي عوامل اجتماعي موثر بر رضايت از زندگي (مطالعه موردي دانشجويان پيام نور شفت)

رضايت از زندگي بيانگر نگرش مثبت فرد نسبت به جهاني است كه در آن زندگي مي كند و در واقع همان احساس خشنودي است. رضايت از زندگي به متغيرهاي متفاوتي بستگي دارد كه يك سوي اين نيازها به حكومت، سوي ديگر آن به جامعه و در نهايت به خود شخص بر مي گردد. مسئله اصلي اين است كه با توجه به تغييرات سريعي كه هر روز در جامعه اتفاق مي افتد، رضايت از زندگي در حال حاضر چگونه است و تابع چه متغيرهاي مي باشد؟ از اين رو هدف اين مطالعه بررسي عوامل اجتماعي موثر بر رضايت از زندگي در بين دانشجويان دانشگاه پيام نور واحد شفت استان گيلان بوده است. در چارچوب نظري اين تحقيق از نظريه هاي روانشناسي، روانشناسي اجتماعي و جامعه شناسي استفاده شده است. روش تحقيق، پيمايش بوده و به منظور جمع آوري داده ها از ابزار پرسشنامه استفاده شده است. جامعه آماري اين تحقيق را دانشجويان دانشگاه پيام نور واحد شفت تشكيل مي دهند و حجم نمونه تحقيق 173 نفر بوده كه به صورت نمونه گيري تصادفي ساده انتخاب شداند. تجزيه و تحليل داده ها با استفاده از نرم افزار 20 spss و بكارگيري آمار توصيفي و استنباطي صورت گرفته است. در اين پژوهش رضايت از زندگي به عنوان متغير وابسته و پذيرش اجتماعي، اميد و خوشبيني، ويژگي هاي شخصيتي، جنسيت و وضعيت تاهل به عنوان متغيرهاي مستقل در نظر گرفته شده است. نتايج حاكي از آن است كه رضايت از زندگي 3/50 درصد پاسخگويان در حد متوسط ، در مقابل 4/12 درصد پاسخگويان رضايت كمي از زندگي داشتند و 3/37 پاسخگويان رضايت زيادي از زندگي خود داشتند. در اين مطالعه بين متغيرهاي پذيرش اجتماعي، ويژگي هاي شخصيتي و وضعيت تاهل با رضايت از زندگي رابطه معنادار وجود دارد.