عنوان مقاله :
رابطه الگوهاي ارتباطي خانواده و تمايزيافتگي خود با كيفيت زندگي زنان متقاضي طلاق
پديد آورندگان :
عسگري ، سعيد دانشگاه رازي - گروه روان شناسي , رشيدي ، عليرضا دانشگاه رازي - گروه مشاوره , نقشينه ، طيبه دانشگاه رازي , شريفي ، سارا دانشگاه شهيد چمران اهواز
كليدواژه :
الگو هاي ارتباطي خانواده , تمايزيافتگي خود , كيفيت زندگي , طلاق
چكيده فارسي :
به لحاظ اهميت و دامنه ي فراگير كيفيت زندگي، مطالعه عوامل موثر بر آن خصوصا نقش خانواده و نحوه ارتباطات اعضاي آن با يكديگر، بسيار اساسي به نظر مي رسد. افزايش آمار طلاق، نشان مي دهد كه نهاد خانواده نتوانسته احساس رضايتمندي را در زوجين بالاخص زنان كه بيش از مردان متقاضي طلاق هستند ايجاد كند. از طرفي طلاق معضلي است كه موجب پيچيدگي عاطفي خانواده مي شود و كيفيت زندگي افراد را تحت تاثير قرار مي دهد. هدف از پژوهش حاضر، بررسي رابطه الگوهاي ارتباطي خانواده و تمايزيافتگي خود با كيفيت زندگي زنان متقاضي طلاق مراجعه كننده به مركز مشاوره دادگستري كرمانشاه بود. اين پژوهش توصيفي از نوع همبستگي بود. براي انجام آن از بين مراجعه كنندگان به روش نمونه گيري در دسترس نمونه اي به حجم 300 نفر انتخاب شد جهت گردآوري داده ها از پرسشنامه هاي الگوهاي ارتباطي خانواده، تمايزيافتگي خود و كيفيت زندگي (SF36) استفاده شد. داده ها با استفاده از همبستگي پيرسون و تحليل رگرسيون تحليل شد. نتايج نشان داد بين الگوي ارتباطي گفت و شنود و تمايزيافتگي با كيفيت زندگي رابطه ي مستقيم وجود دارد و هر دو متغير الگوهاي ارتباطي خانواده و تمايزيافتگي خود توان پيش بيني كيفيت زندگي را دارند. بنابراين بايد به اهميت كيفيت روابط اعضاي خانواده، به عنوان اساسي ترين نهاد اجتماعي و تعيين كننده كيفيت زندگي فرزندان، بيش از پيش تأكيد شود.
عنوان نشريه :
رويش روان شناسي
عنوان نشريه :
رويش روان شناسي