اسلام و پرورش شخصيت از ديدگاه ابن مسكويه و موضوع حجاب

عفت فراتر از لباس و يا تعاملات بين فردي، حالتي است كه فرد را در تمامي ابعاد زندگي تحت تاثير قرار داده، شامل دسته اي از رفتارها و حالات چون لباس، حفظ فاصله بين فردي، و رفتار با ديگران، به خصوص رفتار با پروردگار است. ابن مسكويه، نظريۀ پيچيده اي در باب كسب فضيلتِ وابسته به اعمال بدني، دروني سازي تمايلات، و تعاملات عمومي فراهم مي كند. چارچوب نظري وي، هنگامي كه در مورد پوشش و عفت به كار مي رود، در رسانه ها و گفتمان سياسي مشهور بوده، كه طبق آن پوشش صرفاً به عنوان يك نماد ما را ترغيب مي كند تا آن را وسيله اي ببينيم كه توسط آن فضيلت ها ساخته مي شوند. به علاوه، حجاب مدرن نشان مي دهد كه چگونه پرورش فضيلت دربرگيرندۀ تحول نه تنها در سطح شخصي، بلكه در سطوح بين فردي و اجتماعي مي شود. از اين زاويه، عفت و پوشش به ايجاد »منطقۀ فضيلت عمومي « و دروني سازي تمايلات جنسي مناسب در همۀ افراد از جمله مردان كمك كرده، مانع از آشفتگي و هرج و مرج ميل جنسي خارج از ازدواج شده، به نوبۀ خود موجب قوام نهاد خانواده مي گردد. لذا، پوشش در انظار عام، تنها بخشي يكپارچه از فضيلت به اشتراك گذارده شدۀ عفت به شمار مي رود.