عنوان مقاله :
منازعه سياسي، سياست فرهنگي و فرهنگ عامه در ايران پس از انقلاب (با تمركز بر سياست موسيقي)
عنوان به زبان ديگر :
(Political Conflict, Cultural Policy and Popular culture in Post-Revolution Iran (A Case Study of Politics of Music
پديد آورندگان :
دلاوري، ابوالفضل دانشگاه علامه طباطبايي، تهران - دانشكده حقوق و علوم سياسي - گروه علوم سياسي , قاسمي ميمندي، الهام دانشگاه علامه طباطبايي، تهران - دانشكده حقوق و علوم سياسي
كليدواژه :
تحول فرهنگي , منازعه سياسي , سياست فرهنگي , فرهنگ عامه , سياست موسيقي
چكيده فارسي :
با پيروزي انقلاب اسلامي در سال 1357، بنيانگذاران نظام جديد عرصهي فرهنگ را مورد توجه ويژه قرار دادند؛ زيرا فرهنگ به عنوان عرصه قدرت نمادين، بايد به گونهاي بازسازي ميشد كه شرايط جديد را منعكس كند. نيروهاي انقلابي اسلامگرا با توجه به فضاي ايدئولوژيك حاكم، تفسير جديدي از اسلام را مبناي استقرار وضعيت فرهنگي جديد قرار دادند كه محتواي آن را نوعي فرهنگ والا با درونمايهي ديني در جهت ضديت با عناصر فرهنگي رژيم پيشين شكل ميداد. وقوع انقلاب اسلامي، جنگ ايران و عراق و فضاي حاكم بر زندگي ايرانيان، هركدام به استمرار و تقويت اشكال خاصي از فرهنگ دامن ميزد. با پايان جنگ سياستهاي سختگيرانهي فرهنگي ابتداي انقلاب دچار تغييراتي شد و زمينه براي ورود اشكالي از فرهنگ عامه با درونمايههاي عرفي به منازعات سياسي پيرامون مسئله فرهنگ گشوده شد. بنابراين پژوهش حاضر با استفاده از روش كيفي به دنبال پاسخ به اين پرسش است: سياستهاي فرهنگي جمهوري اسلامي ايران در سطح اقدامات عملي به عنوان متغيري متاثر از منازعات سياسي، چه نسبتي با موسيقي به عنوان يكي از نمودهاي اصلي فرهنگ عامه داشته است؟. بر همين اساس، با تمركز بر اسناد حقوقي و نهادهاي متولي فرهنگ و اقدامات دولتهاي پس از انقلاب، اين يافته حاصل شد كه سياستهاي فرهنگي در سطح اقدامات عملي، به عنوان متغيري متاثر از منازعات سياسي ميان گروههاي بلوك قدرت به شكل متناقضي، از يك سو زمينه را براي گسترش اشكالي از موسيقي با درونمايههاي عرفي فراهم كرد و از سوي ديگر، به دليل محدوديتهاي نهادي سبب تشديد نزاع بر سر آن شد.
چكيده لاتين :
Once the Islamic Revolution won in 1978, the founders of the new system paid special attention to the arena of culture because culture as a symbolic power arena had to be renewed in such a way that it could reflect new circumstances. The Islamist revolutionary forces set a new interpretation from Islam as a basis for establishing new cultural situation given the dominant ideological environment, the inclusion of which was formed by some high-profile culture with a religious theme against the cultural elements of the former regime. The Islamic Revolution occurrence, Iran-Iraq war and ruling climate over lives of Iranians, each of which intensifies perpetuation and strength of certain forms of culture. With the end of war, early revolution cultural strict policies underwent changes and ground for forms of popular culture with conventional themes found entry into political conflicts about culture. Therefore, the present paper by applying quantitative methodology and library-based research as well as citations seeks to explore response to this question that: what relationship have cultural policies of the Islamic Republic of Iran as a variable affected by political conflicts practically had with music as one of the main representations of popular culture? .
عنوان نشريه :
پژوهشنامه علوم سياسي